Book,Page,LineNumber,Text
26,0024,001,เจริญอยู่ตามธรรมดาได้ต่อไป   เรียกว่าทำให้ตาย   ต้องอาบัติปาราชิก.
26,0024,002,<B>กิริยาอาการที่ทำให้ตาย</B>                 
26,0024,003,"๑.   ด้วยมือ,  คือพรากชีวิตด้วยมือตนเอง    หรือสั่งหรือบังคับ"
26,0024,004,ให้ผู้อื่นทำจนสำเร็จ    ดังนี้   เรียกว่าประหารด้วยมือ.
26,0024,005,"๒.   ด้วยซัด,   คือ   ยิง   พุ่ง   ซัด   เครื่องศัสตราวุธต่าง ๆ  เช่น"
26,0024,006,ยิงปืน   พุ่งหอกหรือแหลนหลาว    ซัดทรายร้อนหรือน้ำกรด   ให้ถูกร่าง
26,0024,007,หรือกายผู้อื่น   เพื่อจะให้ตาย   ดังนี้   เรียกว่าประหารด้วยอาการซัด.
26,0024,008,"๓.   ด้วยวาง,   คือวางเครื่องสังหารเพื่อให้ตาย   เช่นวางยาพิษ"
26,0024,009,ตอร์ปิโด   ลูกระเบิด    วางขวากหรือหนาม   เป็นต้น   ดังนี้   เรียกว่า
26,0024,010,ประหารด้วยอาการวาง.
26,0024,011,"๔.   ด้วยวิชา,   คือพรากชีวิตด้วยวิชาอาคมต่าง  ๆ   เป็นต้นว่า"
26,0024,012,ใช้ไฟฟ้าจับ   ร่ายมนต์อาคม   ใช้ภูตผี   ทำให้ผู้อื่นจุกเสียดตาย.
26,0024,013,"๕.   ด้วยฤทธิ์,   คือทำให้ตายด้วยฤทธิ์เดช   ของวัตถุต่าง ๆ เช่น"
26,0024,014,ปล่อยงู   เสือ   จระเข้   หรือสิงห์สัตว์มีพิษร้ายต่าง  ๆ   ให้กัด   หรือเอา
26,0024,015,พิษของหมาบ้า   ฉีดเข้าในกาย   หรือทำนัยน์ตาให้ลุกแดงเป็นไฟ   แล้ว
26,0024,016,ถลึงตาใส่เป็นต้น     ดังนี้     เรียกว่าประหารด้วยฤทธิ์.
26,0024,017,<B>วัตถุที่ให้ต้องอาบัติเพราะการฆ่า</B>
26,0024,018,๑.   ชีวิตของมนุษย์   เป็นวัตถุแห่งอาบัติปาราชิก. 
26,0024,019,๒.   ชีวิตของอมนุษย์   เช่น   ผี   เปรต   ยักษ์   เป็นวัตถุแห่ง
26,0024,020,ถุลลัจจัย. 
26,0024,021,๓.   ชีวิตของสัตว์ดิรัจฉาน   เป็นวัตถุแห่งปาจิตตีย์.