Book,Page,LineNumber,Text
23,0013,001,ทรงสังเวชในการที่พระเทวทัตต์ทำบาปอันนับเข้าในอนันตริยกรรมบาง 
23,0013,002,ประการ  จนถึงแผ่นดินสูบ.  เมื่อประสงค์จะให้เป็นคำสอน  ก็คือ  สอน
23,0013,003,ให้ละการชั่วไม่เป็นประโยชน์  ให้ประพฤติตนเป็นคนดี.  ละการชั่ว
23,0013,004,การไม่เป็นประโยชน์ได้ชื่อว่าเป็นคนดี  ประพฤติเป็นคนดีได้  ชื่อว่า
23,0013,005,ละการชั่วการไม่เป็นประโยชน์  ละการชั่วเท่าใด  ก็ดีเท่านั้น  ดีเท่าใด
23,0013,006,ก็ละชั่วได้เท่านั้น.
23,0013,007,๒๓.  ยํ  เว  หิตญฺจ  สาธุญฺจ  ตํ  เว  ปรมทุกฺกรํ.  [ ๔๙ ]
23,0013,008,การใดแล  เป็นประโยชน์ด้วย  ดีด้วย  การนั้นแลทำได้ยากยิ่ง.
23,0013,009,กระทู้นี้กล่าวโดยศุกรปักษ์  ควรอธิบายโดยตรงกันข้ามกับกระทู้
23,0013,010,๒๒ นั้น.
23,0013,011,๒๔.  น  หิ  ตํ  สุลภํ  โหติ    สุขํ  ทุกฺกฏการินา.  [ ๕๐ ]
23,0013,012,สุขไม่เป็นผลอันคนทำความชั่วจะได้ด้วยง่ายเลย.
23,0013,013,เอาความว่า  คนทำความชั่ว  จะได้รับผลคือความสุขไม่ได้ง่าย
23,0013,014,ที่แท้ไม่ได้ทีเดียว.   ประกอบเหตุไม่ดีก็จะต้องประสพผลที่ไม่ดี  จะ
23,0013,015,ประสพผลที่ดีไม่ได้เป็นอันขาด  ประกอบเหตุที่ดี  ก็จะต้องประสพผลที่
23,0013,016,ดี  จะประสพผลที่ไม่ดีอย่างไร.  กระทู้นี้สอนให้รู้ว่า  ผลคือ  ความสุข
23,0013,017,เกิดแต่ความทำดี  ถ้าอยากได้ความสุขแล้ว  ทำความชั่วก็คงได้ผล  คือ
23,0013,018,ความทุกข์  ความสุขเป็นไม่ได้เป็นอันขาด.   แต่นี้ควรชักอุทาหรณ์