Book,Page,LineNumber,Text
23,0003,001,๔.  อตฺตา  หิ  อตฺตโน  คติ.  [ ๕ ] 
23,0003,002,ตนเทียว  เป็นคติของตน.
23,0003,003,ตนทำอะไรลงไปแล้ว  ดีก็ตาม  ชั่วก็ตาม  ย่อมเป็นคติของตน
23,0003,004,เอง.   ถ้าไม่รู้จักคิดก็เปล่า.   ตนทำดีได้รับผลที่สำราญกายใจ  ก็เป็น
23,0003,005,คติที่ตนจะได้ประพฤติเช่นนั้นหรือให้ยิ่งกว่านั้นต่อไปอีก  ตนทำชั่วได้
23,0003,006,รับผลที่เดือดร้อนระทมกายใจ  ก็เป็นคติที่ตนจะได้ไม่ประพฤติเช่นนั้น
23,0003,007,ต่อไปอีก.
23,0003,008,๕.  นตฺถิ  อตฺตสมํ  เปมํ.  [ ๗ ]
23,0003,009,ความรัก  (อื่น)  เสมอด้วยตนไม่มี.
23,0003,010,ได้ความว่า  ความรักวิญญาณกทรัพย์หรืออวิญญาณกทรัพย์แม้จะมี
23,0003,011,ก็เป็นแต่สักว่ารัก  อันจะมีรักอะไรเสมอเหมือนตนไม่มี.  และคงเป็น
23,0003,012,เช่นนี้ทุกคน  ไม่แต่บางคน.  บางคนก็ยอมตายแทนกันได้  จะว่ารักคนอื่น
23,0003,013,มากกว่ารักตน  หรือไม่รักตนก็ไม่ใช่  ทำดังนั้นก็ชื่อว่ารักตนเหมือนกัน.
23,0003,014,บางคนโทมนัสขัดเคืองอะไรหรือกลัวอะไร  ก็ฆ่าตัวเสียเอง  ด้วยผูกคอ
23,0003,015,ตาย  เชือดคอตาย  กินยาตาย  หรือตายด้วยอย่างอื่น  ก็ชื่อว่ารักตัว
23,0003,016,เหมือนกัน.  ตามที่ว่านี้โดยสันนิษฐานว่า  บุคคลรักตนแล้ว  เมื่อเห็น
23,0003,017,ว่าทำอย่างไรดีกว่าอย่างอื่น  จำต้องทำอย่างนั้น  จะดีชั่ว  ถูกผิดไม่ได้
23,0003,018,ใคร่ครวญ   แต่คงเข้าใจว่าดีว่าถูกเป็นแน่  ยอมตายแทนคนอื่นได้ก็
23,0003,019,หมายเป็นชื่อเสียงของตน  หรือตลอดวงศ์ของตน  ฆ่าตัวตายนั้นก็