Book,Page,LineNumber,Text
22,0048,001,อตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ ปสฺสทฺธิ- ย่อมรู้ชัดว่า ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์มี
22,0048,002,สมฺโพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ ณ ภายในจิตของเรา
22,0048,003,อสนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ ปสฺสทฺธิ หรือเมื่อปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ไม่มี
22,0048,004,สมฺโพชฺฌงฺคํ ณ ภายในจิต
22,0048,005,นตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ ปสฺสทฺธิ- ย่อมรู้ชัดว่า ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์
22,0048,006,สมฺโพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ ไม่มี ณ ภายในจิตของเรา
22,0048,007,ยถา จ อนุปฺปนฺนสฺส ปสฺสทฺธิ- อนึ่ง ความที่ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์
22,0048,008,สมฺโพชฺฌงฺคสฺส อุปฺปาโท โหติ อันยังไม่เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วย
22,0048,009,ประการใด
22,0048,010,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย
22,0048,011,ยถา จ อุปฺปนฺนสฺส ปสิสทฺธิสมฺ- อนึ่ง ความเจริญบริบูรณ์ของปัส-
22,0048,012,โพชฺฌงฺคสฺส ภาวนาปาริปูริโหติ สัทธิสัมโพชฌงค์ที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อม
22,0048,013,เป็นด้วยประการใด
22,0048,014,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย.
22,0048,015,[๖] สนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ อนึ่ง เมื่อสมาธิสัมโพชฌงค์ [องค์
22,0048,016,สมาธิสมฺโพชฺฌงฺคํ ปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้ คือสมาธิ
22,0048,017,ความที่จิตตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์อัน
22,0048,018,เดียว] มี ณ ภายในจิต
22,0048,019,อตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ สมาธิ ย่อมรู้ชัดว่า สมาธิสัมโพชฌงค์มี ณ
22,0048,020,สมฺโพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ ภายในจิตของเรา