Book,Page,LineNumber,Text
22,0043,001,ยญฺจ ตทุภยํ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ อนึ่ง สัญโญชน์ย่อมเกิดขึ้นอาศัย
22,0043,002,สญฺโชนํ ในและธรรมารมณ์ทั้งสองนั้นอันใด
22,0043,003,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้จักอันนั้นด้วย
22,0043,004,ยถา จ อนุปฺปนฺนสฺส สญฺโ- อนึ่ง ความที่สัญโญชน์อันยังไม่
22,0043,005,ชนสฺส อุปฺปาโท โหติ เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วยประการใด
22,0043,006,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้จักประการนั้นด้วย
22,0043,007,ยถา จ อุปฺปนฺนสฺส สญฺโชนสฺส อนึ่ง ความละสัญโญชน์ที่เกิดขึ้น
22,0043,008,ปหานํ โหติ แล้วเสียได้ด้วยประการใด
22,0043,009,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้จักประการนั้นด้วย
22,0043,010,ยถา จ ปหีนสฺส สญฺโชนสฺส อนึ่ง ความที่สัญโญชน์อันตนละ
22,0043,011,อายตึ อนุปฺปาโท โหติ เสียแล้ว ย่อมไม่เกิดขึ้นต่อไปได้
22,0043,012,ด้วยประการใด
22,0043,013,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้จักประการนั้นด้วย
22,0043,014,อิติ อชฺฌตฺตํ วา ฯ เป ฯ ความแปลเหมือนบทต้น ดูที่หน้า
22,0043,015,อุปาทิยติ ๓๕ บรรทัด ๑๘ ถึงหน้า ๓๖
22,0043,016,บรรทัด ๑๗
22,0043,017,เอวมฺปิ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุย่อม
22,0043,018,ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมคืออาย-
22,0043,019,ฉสุ อชฺฌตฺติกพาหิเรสุ อายต- ตนะภายในและภายนอก ๖ อย่า
22,0043,020,เนสุ นี้แล.
22,0043,021,อายตนปพฺพํ จบข้อกำหนดด้วยอายตนะ.