Book,Page,LineNumber,Text
22,0035,001,[๕] สนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ อนึ่ง เมื่อวิจิกิจฉา (ความเคลือบ
22,0035,002,วิจิกิจฺฉํ แคลงสงสัย) มี ณ ภายในจิต
22,0035,003,อตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ วิจิกิจฺฉาติ ย่อมรู้ชัดว่าวิจิกิจฉามีอยู่ ณ ภาย
22,0035,004,ปชานาติ ในจิตของเรา
22,0035,005,อสนฺตํ วา อชฺฌตฺตํ วิจิกิจฺฉํ หรือเมื่อวิจิกิจฉาไม่มี ณ ภายในจิต
22,0035,006,นตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ ย่อมรู้ชัดว่า วิจิกิจฉา ไม่มี ณ
22,0035,007,วิจิกิจฺฉาติ ปชานาจิ ภายในจิตของเรา
22,0035,008,ยถา จ อนุปฺปนฺนาย อนึ่ง ความที่วิจิกิจฉาอันยังไม่เกิด
22,0035,009,วิจิกิจฺฉาย อุปฺปาโท โหติ ขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วยประการใด
22,0035,010,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
22,0035,011,ยถา จ อุปฺปนฺนาย วิจิกิจฺฉาย อนึ่ง ความละวิจิกิจฉาที่เกิดขึ้น
22,0035,012,ปหานํ โหติ แล้วเสียได้ด้วยประการใด
22,0035,013,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
22,0035,014,ยถา จ ปหีนาย วิจิกิจฺฉาย อนึ่ง ความที่วิจิกิจฉาอันตนละ
22,0035,015,อายตึ อนุปฺปาโท โหติ เสียแล้วไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วย
22,0035,016,ประการใด
22,0035,017,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย.
22,0035,018,อิติ อชฺฌตฺตํ วา อย่างนี้ ภิกษุย่อมพิจารณาเห็น
22,0035,019,ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ ธรรมในธรรมเป็นภายในบ้าง
22,0035,020,พหิทฺธา วา ธมฺเมสุ ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
22,0035,021,ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ เป็นภายนอกบ้าง