Book,Page,LineNumber,Text
19,0049,001,สัณฐานสะเอวเป็นต้น.  กำหนดโดยทิศนั้น  คือให้กำหนดว่า  ในซาก  
19,0049,002,อสุภนี้มีทิศ  ๒  ทิศ   คือทิศเบื้องต่ำ  ทิศเบื้องบน  ท่อนกายตั้งแต่นาภี
19,0049,003,ลงมาเป็นทิศเบื้องต่ำ  ตั้งแต่นาภีขึ้นไปเป็นทิศเบื้องบน.  ซึ่งให้กำหนด
19,0049,004,อสุภนิมิตโดยที่ตั้งนั้น  คือให้กำหนดว่า  มีอยู่ข้างนี้  เท้าอยู่ข้างนี้
19,0049,005,ศีรษะอยู่ข้างนี้  ท่อนกลางกายอยู่ที่นี้.  กำหนดโดยปริจเฉทนั้น  คือให้
19,0049,006,กำหนดว่า  ซากอสุภนี้มีกำหนดในเบื้องต่ำด้วยพื้นเท้า  มีกำหนดในเบื้อง
19,0049,007,บนด้วยปลายผม  มีกำหนดในเบื้องขวางด้วยหนัง  เต็มไปด้วยเครื่อง
19,0049,008,เน่า  ๓๑  ส่วน.  โยคาพจร  พิจารณาที่เท่าใดว่าเป็นอุทธุมาตกอสุภนิมิต
19,0049,009,โดยอาการ ๖  อย่างนั้น  แต่ร่างกายที่เป็นสภาคกัน  คือชายสิ่งเดียว.
19,0049,010,เมื่อพิจารณาอุทธุมาตกอสุภนั้น  จะนั่งจะยืนก็ได้ไม่กำหนด  แต่
19,0049,011,ว่าอย่าอยู่ให้ใกล้นัก  อยู่แต่พอประมาณ แล้วให้พิจารณาเห็นอานิสงส์
19,0049,012,ในอสุภกัมมัฏฐานนั้น  สำคัญว่าเป็นดังดวงแก้ว  ตั้งไว้ซึ่งความเคารพ
19,0049,013,รักใคร่ยิ่งนัก  ผู้จิตไว้ในอารมณ์คืออสุภนั้นให้มั่นด้วยคิดว่า  อาตมะ
19,0049,014,จะพ้นจากชาติชรามรณทุกข์ด้วยวิธีปฏิบัตินี้  แล้วพึงลืมจักษุขึ้นแลดู
19,0049,015,อสุภถือเอเป็นนิมิต  แล้วจึงเจริญบริกรมภาวนาไปว่า  <B>อุทฺธุมาตกํ
19,0049,016,ปฏิกูลํ</B>  ซากศพพองขึ้น  เป็นของน่าเกลียด  ดังนี้ร่ำไปร้อยครั้งพ้นครั้ง
19,0049,017,ลืมจักษุขึ้นแลดูแล้วพึงหลับจักษุลงพิจารณาเล่า  เมื่อโยคาพจรปฏิบัติ
19,0049,018,อยู่ดังนี้   ถ้าอสุภนิมิตปรากฏในวิถีจิตของโยคาพจร  เหมือนเมื่อแลดู
19,0049,019,ด้วยจักษุ เมื่อหลับจักษุลงก็เห็นอสุภนิมิตปรากฏนั้น  เหมือนเมื่อลืม
19,0049,020,จักษุในกาลใด  ชื่อว่าได้สำเร็จอุคคหนิมิตในกาลนั้น  ครั้นได้อุคคห-
19,0049,021,นิมิตแล้ว  ถ้าไม่ละความเพียรเสีย  พยายามต่อไป  ก็จะได้อุคคหนิมิต