Book,Page,LineNumber,Text
19,0018,001,กสิณ 
19,0018,002,ศัพท์นี้  แปลว่าวัตถุอันจูงใจ  คือจูงใจให้เข้าไปผูกอยู่.  เป็นชื่อ 
19,0018,003,ของกัมมัฏฐาน  แปลว่ามีวัตถุที่ชื่อว่ากสิณเป็นอารมณ์.  กัมมัฏฐาน
19,0018,004,นี้  เป็นคู่ปรับแก่อุทธัจจกุกกุจจนีวรณ์  อุทธัจจะมีปกติให้คิดพล่าน
19,0018,005,กุกกุจจะมีปกติให้จับจด.  ส่วนกัมมัฏฐานนี้  มีปกติคุมใจให้มั่น.  วัตถุ
19,0018,006,ที่เป็นกสิณนั้น  ต้องเป็นของไม่บาดตา  เป็นของทำให้ใจของผู้แล
19,0018,007,แช่มชื่น.  ท่านจัดไว้ ๑๐ ประการ  คือ  ดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  ที่เป็น
19,0018,008,อยู่โดยปกติ  หรือบางอย่างจัดขึ้นไว้สำหรับ  เรียกว่าภูตกสิณ  นับ
19,0018,009,"เป็น ๔,  สีขาว  เหลือง แดง  ขาบ  ที่จัดขึ้นไว้สำหรับ  เรียก"
19,0018,010,"วรรณกสิณ  นับเป็น  ๔,  แสงอากาศ  แสงไฟที่เข้าตามช่อง  เรียก"
19,0018,011,อากาสกสิณ  และอาโลกกสิณโดยลำดับ.  ในที่นี้  จะแสดงโอทาตกสิณ
19,0018,012,คือสีขาวพอเป็นตัวอย่าง.
19,0018,013,สาธุชนผู้เจริญกสิณชนิดนี้  พึงขดไม่ให้เป็นวงกลม  กว้างโดย
19,0018,014,ศูนย์ไส้สัก  ๑๖  นิ้ว  หรือราวนั้น  พอตาจับได้ถนัด   อย่าให้เล็กเกิน
19,0018,015,ไปจนนัยน์ตาจับเอาอื่นด้วย   หรือใหญ่เกิดไปจนนัยน์ตาจับไม่ทั่ววง.
19,0018,016,เอาผ้าขาวอันบริสุทธิ์หุ้ม  หรือเอาดอกไม้ขาวจัดในภาชนะอันกว้าง
19,0018,017,โดยศูนย์ไส้ได้ราวเท่านั้นก็ได้   แล้วเอาวางห่างจากที่นั่งสัก  ๒  ศอกคืบ
19,0018,018,หรือราวนั้น  พอเพ่งดูถนัด  อย่าให้ชิดเกินไป  หรือห่างเกินไป  จน
19,0018,019,นัยน์ตาจับไม่ถนัด และพึงนั่งเพ่งดู  โดยอาการตามถนัด  ตากำหนด
19,0018,020,"จำกสิณนั้น  ใจนึกถึงสีว่า  <B>""โอทาตํ ๆ""</B>  แปลว่าขาว  ๆ  คุมนัยน์ตา"
19,0018,021,อันแลเห็น  กับใจอันนึกให้อยู่ที่กสิณพร้อมกัน.  กิริยาที่ทำเรียกว่า
19,0018,022,"บริกรรม  ดวงกสิณเรียกว่าบริกรรมนิมิต  กิริยาที่นึกว่า  <B>""โอทาตํ  ๆ""</B>"