Book,Page,LineNumber,Text
19,0015,001,"ว่า  <B>""อรหํ""</B>   นี้เป็นนามเรียกได้ทั้งพระศาสดาทั้งพระสาวก  แต่มีบท  "
19,0015,002,"อื่นต่อท้ายให้แปลกกัน  พระนามพระศาสดาว่า  <B>""อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ""</B>"
19,0015,003,"แปลไว้แล้วข้างต้น  นามสาวกว่า  <B>""อรหํ  ขีณาสโว""</B>  แปลว่า  พระ"
19,0015,004,อรหันต์สิ้นอาสวะ  พระคุณเหล่านี้จัดเป็นอัตตสมบัติ   คือความดี
19,0015,005,ส่วนพระองค์.
19,0015,006,พระผู้มีพระภาคเจ้า  ทรงพระคุณที่เป็นอัตตสมบัติเช่นนั้นแล้วจัด
19,0015,007,ว่ามีภัคยะ  คือ  สมบัติอันชักจูงคนอื่นเข้ามาคบหา.  ผู้ใดเข้ามาคบ
19,0015,008,พระองค์ย่อมทรงสั่งสอนผู้นั้น  แจกอรรถแจกธรรมให้เข้าใจชัด.
19,0015,009,"บัณฑิตหมายเอาพระคุณสมบัตินี้  ขนานพระนามไว้ว่า  <B>""ภควา""</B> แปล"
19,0015,010,ว่า  ท่านผู้มีภัคยะหรือว่าท่านผู้มีภาค.  พระองค์ทรงแจกธรรมสั่งสอน
19,0015,011,ประชาชน  ให้ได้บรรลุผลอันดีงามทั้งส่วนโลกิยะทั้งส่วนโลกุดร  ยัง
19,0015,012,คนผู้ไม่เคยเข้าในให้เข้าใจ  ยังคนผู้เคยเข้าใจมาบ้างแล้ว  ให้เข้าใจ
19,0015,013,กว้างขวาง  นำคามหลงอันเป็นเหตุตื่นเต้นและหวาดหวั่นเสีย  จึงได้
19,0015,014,"พระนามว่า  <B>""พุทฺโธ""</B>  แปลว่า  ท่านผู้ปลุกให้ตื่น  หรือว่าท่านผู้ปลุก"
19,0015,015,ใจ.  พระองค์ทรงสั่งสอนอย่างนี้  แก่พุทธเวไนยทุกชั้น  ตามสมควร
19,0015,016,แก่ภูมิของเขา  ยกขึ้นในปฏิปทาที่สูงกว่าโดยลำดับ  จึงได้รับพระนาม
19,0015,017,"ว่า  <B>""สตฺถา  เทวมนุสฺสานํ""</B>  แปลว่าท่านผู้เป็นครูสอนของเทวดา"
19,0015,018,และมนุษย์ทั้งหลาย  คือ  ของคนทั้งเจ้าทั้งสามัญ.  พระองค์ทรงสั่งสอน
19,0015,019,คนเป็นอันมากเช่นนั้น  ย่อมทรงรู้จักฉันทอัธยาศัย  เข้าพระหฤทัยใน
19,0015,020,อุบาย  ชักจูงน้อมดัดเข้าหาทางดีทางงาม ไม่ต้องให้บังคับขู่เข็ญ  ก็จัดว่า
19,0015,021,"เป็นเอกอุไม่มีคนสู้  บัณฑิตจึงได้ถวายพระนามว่า  <B>""อนุตฺตโร  ปุริส-</B>"