Book,Page,LineNumber,Text
18,0050,001,๔๘. เรื่องคัณฐิเภทกโจร
18,0050,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพวกคัณฐิเภทกโจรเป็นโจรผู้ล้วงลัก
18,0050,003,ในโจรพวกนั้นมีโจรสองคนชวนกันไปสู่เชตวันวิหาร กับด้วยมหาชน
18,0050,004,ผู้ไปฟังธรรม โจรคนหนึ่งได้ฟังธรรมสำเร็จโสดาปัตติผล โจรคนหนึ่ง
18,0050,005,มุ่งมองของที่ตนจะลัก ลักของได้ประมาณ ๕ มาสก ที่เขาผูกไว้ชาย
18,0050,006,ผ้าของคนหนึ่ง ได้เอาของนี้มาจัดการเลี้ยงดูกันที่บ้านของตน เยาะเย้ย
18,0050,007,เพื่อแกล้งกล่าวกับภรรยาของตนว่า ตนเป็นบัณฑิต ส่วนโจรผู้เป็น
18,0050,008,โสดาบัน จึงเข้ามาเฝ้าทูลถามความนั้นแด่พระศาสดา พระองค์จึงตรัส
18,0050,009,พระคาถานี้
18,0050,010,"โย พาโล มฺตี พาลฺยํ, คนใดเป็นคนพาล ย่อมรู้สึกความ"
18,0050,011,ที่แห่งตนเป็นพาลได้
18,0050,012,"ปณฺฑิโต วาปิ เตน โส, ด้วยความรู้สึกนั้น คนนั้นจะ"
18,0050,013,"กลับเป็นบัณฑิตได้บ้าง,"
18,0050,014,"พาโล จ ปณฺฑิตมานี, ก็แต่ว่าคนใดเป็นพาล กลับมี"
18,0050,015,ความสำคัญว่าตนเป็นบัณฑิต
18,0050,016,ส เว พาโลติ วุจิจติ. คนนั้นแลเราเรียกว่าพาลละ.
18,0050,017,๔๙. เรื่องพระอุทายิเถระ
18,0050,018,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระอุทายิเถระ ไปนั่งทำท่าอยู่ที่โรง
18,0050,019,ธรรมสภาประดุจพระมหาเถระ พระภิกษุอาคันตุกะได้มาเห็นสำคัญว่า