Book,Page,LineNumber,Text
18,0044,001,บิณฑบาตดังนั้น จึงรุกรานห้ามไม่ให้ทำเช่นนี้อีกต่อไป ท้าวสักกเทวราช
18,0044,002,จึงเรียนถามว่า ทานที่ข้าพเจ้าลวงถวายเช่นนี้ จะมีผลานิสงส์หรือไม่
18,0044,003,พระเถระตอบว่ามีดังนี้แล้ว ท้าวเธอก็โสมนัสปรีดาเปล่งอุทานภาษิต
18,0044,004,แล้วเหาะกลับไปเทวโลก พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงสดับเสียงนั้น จึง
18,0044,005,ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมาทรงเล่าเรื่องให้ฟัง แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
18,0044,006,อปฺปมตฺโต อยํ อนฺโธ กลิ่นกฤษณาและจันทน์นี้ใด กลิ่น
18,0044,007,"ยฺวายํ ตครจนฺทนี, นี้มีประมาณเล็กน้อย."
18,0044,008,"โย จ สีลวตํ คนฺโธ, ส่วนว่ากลิ่นของคนผู้มีศีลทั้งหลาย"
18,0044,009,อันใด.
18,0044,010,วาติ เทเวสุ อุตฺตฺโม. กลิ่นอันนั้นสูงสุดฟุ้งไปในเทพยดา
18,0044,011,และมนุษย์ทั้งหลาย.
18,0044,012,๔๓. เรื่องพระโคธิกเถรปรินิพพาน
18,0044,013,พระบรมศาสดา ทรงปรารภปรินิพพานของพระอโคธิกเถระผู้ยัง
18,0044,014,ฌานให้บังเกิดขึ้นแล้วเสื่อมไปถึง ๖ ครั้ง โดยอำนาจโรคประจำกาย
18,0044,015,อันหนึ่ง ท่านดำริว่า คติของผู้ที่เสื่อมจากฌานแล้วไม่เที่ยง ใน
18,0044,016,ครั้งที่คำรบ ๗ ยังฌานให้เกิดขึ้นแล้ว เอามีดโกนเชือดคอเจริญวิปัสสนา
18,0044,017,สำเร็จพระอรหันต์เลยปรินิพพาน ขณะเมื่อท่านปรารภจะเชือดคอนั้น
18,0044,018,มารได้เข้าไปห้ามปรามต่าง ๆ เห็นไม่ไหว จึงเข้าไปทูลความนั้นแด่
18,0044,019,พระศาสดา พระองค์ก็ไม่ทรงห้า ครั้นปรินิพพานแล้ว มารได้เที่ยว