Book,Page,LineNumber,Text
18,0034,001,๓๒. เรื่องพระโสเรยยเถระ
18,0034,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระโสเรยยเถระ เป็นบุตรเศรษฐี
18,0034,003,ในโสเรยยนคร เมื่อท่านยังเป็นคฤหัสถ์ได้เห็นพระกัจจายนเถระมี
18,0034,004,วรรณวาม ดำริว่าไฉนภรรยาเราพึงมีวรรณงามเหมือนท่าน ขณะนั้น
18,0034,005,เพศบุรุษก็กลายเป็นสตรี นางกระดากเลยหนีไปอยู่เมืองตักกสิลา
18,0034,006,ได้เศรษฐีบุตรในเมืองนั้นเป็นสามี เวลาเมื่อเป็นบุรุษมีบุตรสองคน
18,0034,007,เวลาเป็นสตรีมีบุตรอีกสองคน วันหนึ่งสหายที่เมืองโสเรยยะไปเมือง
18,0034,008,ตักกสิลา ได้ทรงความนั้นก็ตกใจ จึงให้รีบไปขอโทษพระเถระ
18,0034,009,เพศสตรีก็อันตรธานกลับเป็นบุรุษอย่างเดิม แล้วไปบวชอยู่ในสำนัก
18,0034,010,พระเถระ บำเพ็ญเพียรไม่ช้าก็ได้สำเร็จพระอรหันต์ วันหนึ่ง มีผู้มาถาม
18,0034,011,ท่านว่า รักบุตรฝ่ายไหนมาก ท่านจึงตอบว่า เราไม่รักใครทั้งนั้น
18,0034,012,ภิกษุทั้งหลายหาท่านว่า อวดอรหัตตผล จึงทูลความนั้นแด่พระศาสดา
18,0034,013,พระองค์ทรงรับว่า ท่านกล่าวความจริง แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
18,0034,014,"น ตํ มาตา ปิตา กริยา, มารดาบิดา ไม่พึงทำเหตุนั้นได้"
18,0034,015,"อญฺเ วาปิ จ าตกา, หรือญาติทั้งหลายแม้อื่นก็ดี ไม่"
18,0034,016,พึงทำเหตุนั้นได้
18,0034,017,"สมฺมาปณิหิตํ จิตฺตํ, จิตอันเขาตั้งไว้แล้วชอบ"
18,0034,018,เสยฺยโส นํ ตโต กเร. พึงทำเขาให้ประเสริฐกว่าเหตุนั้นได้.