Book,Page,LineNumber,Text
18,0017,001,อัปปมาทวรรคที่ ๒
18,0017,002,๑๕. เรื่องนางสามาวดี
18,0017,003,พระบรมศาสดา ทรงปรารภมรณะของสตรีสองพวก คือ
18,0017,004,พวกนางสามาวดี ๑ พวกนางมาคัณฑีย์ ๑. นางสามาวดีและ
18,0017,005,นางมาคัณฑีย์ทั้งสองนี้ เป็นพระมเหสีของพระเจ้าอุทนราชาในพระ
18,0017,006,นครโกสัมพี ครั้นเมื่อพระศาสดาเสด็จประทับอยู่ ณ พระนครนั้น พวก
18,0017,007,นางสามาวดีได้สำเร็จโสดาปัตติผล พวกนางมาคัณฑีย์ไม่เลื่อมใสใน
18,0017,008,พระศาสดา และคอยหาเหตุประทุษร้ายในพระศาสดากับพวกนาง
18,0017,009,สามาวดีต่าง ๆ ให้คนลอบไปเผาปราสาทของนางสามาวดี ๆ กับบริวาร
18,0017,010,ก็มรณะในเพลิงนั้นสิ้น พระเจ้าอุเทนจึงทรงชำระ ล่อด้วยราโชบาย
18,0017,011,ได้ความแล้ว ได้ขุดหลุมฝังพวกนางมาคัณฑีย์เพียงนาภี แล้วให้เอา
18,0017,012,เพลิงคลอกเสียสิ้น คลอกแล้วให้เอาไถเหล็กไถเป็นชิ้นน้อยชิ้นใหญ่
18,0017,013,ส่วนตัวนางมาคัณฑีย์นั้น ให้เชือดเนื้อออกทอดน้ำมันให้กินทีละชิ้น ๆ
18,0017,014,จนตาย ภิกษุทั้งหลายประชุมกันปรารภถึงเรื่องนั้น พระองค์จึงตรัส
18,0017,015,พระคาถานี้
18,0017,016,"อปฺปมาโท อมตํ ปทํ, ความไม่ประมาทเป็นทางไม่ตาย"
18,0017,017,"ปมาโท มจฺจุโน ปทํ, ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย"
18,0017,018,"อปฺปมตฺตา น มียนฺติ, ชนทั้งหลายผู้ไม่ประมาทแล้ว ชื่อ"
18,0017,019,ไม่ตายอยู่