Book,Page,LineNumber,Text
17,0047,001,หิโต  พหุนฺนํ  ปฏิปชฺช  โภเค.    
17,0047,002,บุคคลใดได้ปฏิบัติโภคสมบัติ  ดำรงฆราวาสวิสัย  เกื้อกูลให้เป็น
17,0047,003,ประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก
17,0047,004,ตํ  เทวตา  รกฺขติ  ธมฺมคุตฺตํ
17,0047,005,เทวดาย่อมรักษาบุคคลนั้น   อันธรรมคุ้มครองรักษา
17,0047,006,พหุสฺสุตํ  สีลวตูปปนฺนํ
17,0047,007,ธมฺเม  €ิตํ น  วิชหาติ  กิตฺติ
17,0047,008,เกียรติคุณย่อมไม่ละบุคคลนั้น  ผู้เป็นพหุสูต  มีอรรถธรรมได้สดับ
17,0047,009,มาก   ประกอบด้วยศีลาจารวัตร  สถิตในธรรม
17,0047,010,ธมฺมฏฺ€ํ  สีลสมฺปนฺนํ       สจฺจวาทึ  หิรีมนํ
17,0047,011,เนกฺขํ  ชมฺโพนทสฺเสว     โก   ตํ   นินฺทิตุมรหติ
17,0047,012,ใครควรจะนินทาบุคคลนั้น  ผู้ตั้งอยู่ในธรรม  ถึงพร้อมด้วยศีล  มี
17,0047,013,ปกติกล่าววาจาสัตย์   มีหิริอยู่ในใจ  บริสุทธิ์ดุจทองแท่งชมพูนุท
17,0047,014,เทวาปิ  นํ  ปสํสนฺติ  พฺรหฺมุนาปิ  ปสํสิโต
17,0047,015,อย่าว่าแต่มนุษย์เลย  แม้เทวดาและพรหม  ย่อมสรรเสริญบุคคลนั้น
17,0047,016,ดั่งนี้.   พระคุณคือพาหุสัจจะ   อันมีในสมเด็จบรมบพิตรพระราช-
17,0047,017,สมภารเจ้านี้  นับเป็นมงคลวิเสสที่ต้น.
17,0047,018,อุบายโกศลนั้น  คือความเป็นผู้ฉลาดในอุบายสำหรับประกอบ
17,0047,019,กิจนั้น  ๆ  มีวิภาคเป็น  ๒  ประการ  อายโกศล  ความเป็นผู้ฉลาดรอบ
17,0047,020,รู้เหตุเป็นเครื่องเจริญ  ๑  อปายโกศล  ความเป็นผู้ฉลาดรอบรู้เหตุเป็น
17,0047,021,เครื่องเสื่อม  ๑.  คุณข้อนี้มีในท่านผู้ใดแล้ว  ท่านผู้นั้นย่อมเข้าใจในที่