Book,Page,LineNumber,Text
17,0044,001,ทูลว่า พระราชบุตรเหล่านั้นประสูตในราชตระกูล คงมีปรีชาสามารถ
17,0044,002,ศึกษาได้ฉับไว และรับอาสาเป็นผู้สอน พระเจ้าสุทัศนราชทรงพระปรา-
17,0044,003,โมทย์มองพระราชบุตรแก่วิษณุศรรมันมหาบัณฑิตเป็นผู้แนะนำพระราช
17,0044,004,บุตรเหล่านั้นให้เกิดความนิยมในศึกษา รับความฝึกหัดได้ปรีชารอบรู้ใน
17,0044,005,นิติศาสตร์ สามารถในกรณียกิจสมพระราชประสงค์ของพระราชบิดา.
17,0044,006,ในฝ่ายพระพุทธศาสนา พาหุสัจจะนี้ก็คงเป็นคุณสมบัติที่นิยมนับ
17,0044,007,ถือทั่วไป ถึงซึ่งสงเคราะห์เข้าในธรรมวิภาคนั้น ๆ ดังสรรพคุณสำหรับ
17,0044,008,ประกอบเข้าเป็นเภสัช จัดเข้าในหมวดอริยธนสมบัติอย่างประเสริฐ ๗
17,0044,009,ประการบ้าง ในเวสารัชชกรณธรรม คือคุณทำความเป็นผู้กล้าหาญ
17,0044,010,ปราศจากครั่นคร้าม ๕ ประการบ้าง ในธรรม ๗ ประการ ที่เป็นองค์
17,0044,011,ของสัปปุริสธรรมบ้าง ในนาถกรณธรรม คือคุณทำให้เป็นที่พึ่งของ
17,0044,012,ผู้อื่น ๑๐ ประการบ้าง เป็นอาทิ. พหุสุตบุคคล แม้ไม่มั่งคั่งด้วย
17,0044,013,ศฤงคาร ก็ยังได้โวหารว่าผู้ไม่ยากจนขันสน และชีวิตของผู้นั้นย่อมไม่
17,0044,014,เปล่าจากประโยชน์ ผู้นั้นจะเข้าสู่สมาคมใด ๆ ก็ไม่เป็นผู้ครั่นคร้าม
17,0044,015,ขามขยาด ย่อมมองอาจกล้าหาญในการเจรจา มีปรีชารอบรู้อรรถธรรม
17,0044,016,นำตนให้ตั้งอยู่ในสัมมาปฏิบัติ เป็นสัตบุรุษคนดีคนชอบ และประกอบ
17,0044,017,ผู้อื่นไว้ในสารประโยชน์ เหตุดังนั้น สมเด็จพระบรมศาสดาจึงโปรด
17,0044,018,ประทานพระธรรมเทศนา ทรงสรรเสริญพาหุสัจจะโดยอเนกนัย ข้อนี้
17,0044,019,พึงสาธกธรรมบรรยายทสนาถกรณธรรมสุตร ในทสกนิบาตอังคุตตร-
17,0044,020,นิกาย๑ ว่า ปุน จปรํ ภิกฺขเว ภิกฺขุ พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร