Book,Page,LineNumber,Text
17,0014,001,อาจจะรุกราน ครั้นทรงพระราชดำริฉะนั้นแล้ว ก็ไม่ตรัสอนุโมทนาและ
17,0014,002,คักค้านเสด็จกลับมาเสีย ข้อนี้สาธกว่า พระมหากษัตริย์เจ้าแต่ปาง
17,0014,003,ก่อน ได้พระราชทานธรรมิการักขาแก่ผู้ประพฤติพรตทั่วไป แม้แก่
17,0014,004,ผู้ที่ไม่ทรงนับถือ ฉะนี้. อีกประการหนึ่ง ได้ทรงพระราชศรัทธาเริ่ม
17,0014,005,การสถาปนาวัดเบญจมบพิตร และบูรณะวัดปรินายก ทรงพระราช-
17,0014,006,อุทิศแก่จาตุทิศสงฆ์ ผู้จะมาอยู่อาศัยประกอบกิจพระศาสนา การ
17,0014,007,สร้างพระอารามวิหารอุทิศแก่จาตุทิศสงฆ์นี้ ท่านกล่าวสรรเสริญใน
17,0014,008,กูฏทันสูตร๑ว่า มีผลานิสงส์ยิ่งกว่ามหายัญของพระเจ้ามหาวิชิตราช
17,0014,009,ในอดีตนอกพุทธุปบาทกาล ที่ทรงบำเพ็ญเป็นการใหญ่ บริจาคทาน
17,0014,010,พัสดุแก่ปฏิคาหกทั่วไปไม่เลือกบุคคล และว่ามีผลพิเศษกว่าอนุกูล-
17,0014,011,ยัญ ที่ทายกบริจาคอุทิศบรรพชิตผู้ทรงสีลาทิคุณเป็นนิตยทาน และ
17,0014,012,มีการจะต้องเป็นธุระปรารมภ์น้อยกว่าด้วย และอานิสงส์นั้นเล่า เมื่อ
17,0014,013,ย่นกล่าวตามนัยในพุทธคาถาอนุโมทนาวิหารทาน๒ของท่านเศรษฐี-
17,0014,014,อนาถบิณฑิกะในเสนาสนขันธ์ก็เป็น ๒ คือ เป็นประโยชน์แก่สงฆ์ผู้อาศัย
17,0014,015,ด้วยเป็นเครื่องกันภยันตรายมีเย็นร้อนเป็นต้น และเป็นประโยชน์
17,0014,016,แก่ผู้สร้าง ด้วยจะได้สดับธรรม เป็นเครื่องบรรเทาทุกข์ จากสำนัก
17,0014,017,ท่านพหุสูตผู้อยู่ในวิหารนั้น พระมหากษัตริย์เจ้าในปางก่อน ผู้นับถือ
17,0014,018,พระพุทธศาสนา จำเดิมแต่พระเจ้าพิมพิสารบรมบพิตรพระเจ้ามคธ-
17,0014,019,รัฐ ได้ทรงปฏิบัติเป็นราชกรณียกิจอย่างหนึ่ง. อีกประการหนึ่ง
17,0014,020,ได้ทรงเริ่มจะตั้งหอพุทธศาสนสังคหะขึ้นที่วัดเบญจมบพิตร ให้เป็น