Book,Page,LineNumber,Text
15,0045,001,<B>๑๓๐.  คมฺภีรปฺหํ  มนสาภิจินฺตยํ
15,0045,002,นจฺจาหิตํ  กมฺม  กโรติ  ลุทฺทํ
15,0045,003,กาเลคตํ  อตฺถปทํ  น  ริฺจติ
15,0045,004,ตถาวิธํ  ปฺาวนฺตํ  วทนฺติ.</B>
15,0045,005,ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใจ  ไม่ทำกรรมชั่ว  อันไม่เป็น
15,0045,006,"ประโยชน์เกื้อกูลเลย,  ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่มาถึงตามเวลา,"
15,0045,007,บัณฑิตทั้งหลายเรียกคนอย่างนั้นว่า  ผู้มีปัญญา.
15,0045,008,( สรภงฺคโพธิสตฺต )         ขุ.  ชา.  จตฺตาฬีส.  ๒๗/๕๔๐.
15,0045,009,<B>๑๓๑.  ทาโส  ว  ปฺสฺส  ยสสฺสิ  พาโล
15,0045,010,อตฺเถสุ  ชาเตสุ  ตถาวิเธสุ
15,0045,011,ยํ  ปฺฑิโต  นิปุณํ  สํวิเธติ
15,0045,012,สมฺโมหมาปชฺชติ  ตตฺถ  พาโล.</B>
15,0045,013,"คนเขลามียศศักดิ์  ก็เป็นทาสของคนมีปัญญา,  เมื่อเรื่องราว"
15,0045,014,ต่าง ๆ  เกิดขึ้น  คนฉลาดจัดการข้อใดได้แนบเนียน  คนเขลาถึง
15,0045,015,ความงมงายในข้อนั้น.
15,0045,016,( มโหสธโพธิสตฺต )             ขุ.  ชา.  วีส.  ๒๗/๔๒๘.