Book,Page,LineNumber,Text
15,0034,001,<B>๙๗.  อิตฺถี  มลํ  พฺรหฺมจริยสฺส    เอตฺถายํ  สชฺชเต  ปชา
15,0034,002,ตโป  จ  พฺรหฺมจริยฺจ       ตํ  สินานมโนทกํ.</B>
15,0034,003,หญิงเป็นมลทินของพรหมจรรย์  ประชาชนนี้ข้องอยู่ในหญิงนี้
15,0034,004,ตบะและพรหมจรรย์เป็นเครื่องอาบ  ไม่ใช่น้ำ.
15,0034,005,( พุทฺธ )                                       สํ.  ส.  ๑๕/๕๒.
15,0034,006,<B>๙๘.  อุปนียติ  ชีวิตมปฺปมายุํ
15,0034,007,ชรูปนีตสฺส  น  สนฺติ  ตาณา
15,0034,008,เอตํ  ภยํ  มรเณ  เปกฺขมาโน
15,0034,009,โลกามิสํ  ปชเห  สนฺติเปกฺโข.</B>
15,0034,010,ชีวิตคืออายุอันน้อยนี้  ถูกชรานำเข้าไป  เมื่อสัตว์ถูกชรานำ
15,0034,011,เข้าไปแล้ว  ย่อมไม่มีเครื่องต้านทาน  ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น  มุ่ง
15,0034,012,ความสงบ  พึงละโลกามิสเสีย.
15,0034,013,( พุทฺธ )                                      สํ.  ส.  ๑๕/๗๗.
15,0034,014,๙๙.  อุปสนฺโต  อุปรโต     มนฺตภาณี  อนุทฺธโต
15,0034,015,ธุนาติ  ปาปเก  ธมฺเม     ทุมปตฺตํว  มาลุโต.
15,0034,016,ผู้สงบ  เว้นบาป  ฉลาดพูด  ไม่ฟุ้งซ่าน  ย่อมขจัดบาปธรรม
15,0034,017,เสียได้  เหมือนลมกำจัดใบไม้ฉะนั้น.
15,0034,018,( มหาโกฏฺ€ิตเถร )                   ขุ.  เถร.  ๒๖/๒๖๐.