Book,Page,LineNumber,Text
14,0041,001,เอวํ ขนฺธา จ ธาตุโย ฉ จ อายตนา อิเม
14,0041,002,เหตุํ ปฏิจฺจ สมฺภูตา เหตุภงฺคา นิรุชฺฌเร.๑
14,0041,003,เหมือนอย่างว่า พืชชนิดใดชนิดหนึ่ง อันหว่านไว้แล้ว
14,0041,004,อาศัยรสแห่งแผ่นดินและยางในพืชรวมกันเข้าทั้ง ๒ อย่าง ย่อมงอก
14,0041,005,ขึ้นในนา ฉันใด ขันธ์ ธาตุ อายตนะ ๖ เหล่านี้ อาศัยเหตุ
14,0041,006,เกิดขึ้น ฉันนั้น ย่อมดับเพราะสลวยแห่งเหตุ จัดเป็นกังขาวิตรณ-
14,0041,007,วิสุทธิ หมดจดแห่งญาณเป็นเครื่องข้ามความสงสัย นับเป็นที่ ๔
14,0041,008,ได้ในบาลีว่า
14,0041,009,อถสฺส กงฺขา วปยนฺติ สพฺพา
14,0041,010,ยโต ปชานาติ สเหตุธมฺมํ
14,0041,011,... ... ...
14,0041,012,ยโต ขยํ ปจฺจยานํ อเวทฺ.๒
14,0041,013,ในกาลนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้น
14,0041,014,เพราะมารู้ธรรมเป็นไปกับเหตุ.... และเพราะมารู้ความสิ้นแห่งปัจจัย
14,0041,015,ทั้งหลาย.
14,0041,016,พิจารณาแลเห็นสังขารด้วยอาการอย่างนั้น ด้วยใช้โยนิโสมนสิ-
14,0041,017,การกำกับ รู้จักว่าน้อมจิตอย่างไรถูกทาง อย่างไรผิดทางดังกล่าวแล้วใน
14,0041,018,อนัตตลักขณะ จัดเป็นมัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ หมดจดแห่งญาณ-
14,0041,019,ทัสสนะว่าทางหรือมิใช่ทาง นับเป็นที่ ๕.
14,0041,020,ในวาระนี้ ท่านแก้ละเอียดลงไปจนถึงว่าได้เสวยผลแห่งวิปัสสนา