Book,Page,LineNumber,Text
14,0016,001,การพิจารณาเห็นสังขารว่าเป็นทุกข์เต็มที่ คือ เห็นทุกข์หมวดนี้
14,0016,002,รู้จักใช้ญาณกำหนดเห็นทุกข์อย่างละเอียด ที่โลกเห็นเป็นสุขมีสหคตทุกข์
14,0016,003,เป็นนิทัศนะ ได้ในบาลีว่า
14,0016,004,ทุกฺขเมว หิ สมฺโภติ ทุกฺขํ ติฏฺติ เวติ จ
14,0016,005,นาญฺตรฺ ทุกฺขา สมฺโภติ นาญฺตฺร ทุกฺขา นิรุชฺฌติ.๑
14,0016,006,ก็ทุกข์นั่นแลย่อมเกิดขึ้น ทุกข์ย่อมตั้งอยู่ด้วย ย่อมเสื่อมสิ้น
14,0016,007,ไปด้วย นอกจากทุกข์ หาอะไรเกิดมิได้ นอกจากทุกข์ หาอะไร
14,0016,008,ดับมิได้.
14,0016,009,เพ่งทุกข์หมวดนี้ ท่านจัดความเป็นสภาพถูกความเกิดและ
14,0016,010,ความสิ้นบีบคั้น เป็นทุกขลักขณะ เครื่องกำหนดว่า เป็นทุกข์แห่ง
14,0016,011,สังขาร.
14,0016,012,ทุกขลักขณะนี้ ย่อมได้เฉพาะในอุปาทินนกสังขาร คือจำพวก
14,0016,013,สัตว์ แต่บางท่านปรารถนาให้ได้ในอนุปาทินนกะด้วย ด้วยดัดความ
14,0016,014,ว่า ผู้เข้าไปยึดด้วยอุปาทานทนได้ยาก ไม่สมกับอุปาทินนกะเป็น
14,0016,015,ทุกข์ เพราะเป็นผู้เสวยเอง บางท่านแสดงความเฉาความซีดแห่งใบ
14,0016,016,แห่งต้นไม้ว่า เป็นอาการเสวยทุกข์ของมัน ไม่สมกันทุกข์จัดเป็น
14,0016,017,เจตสิกธรรม.
14,0016,018,อนตฺตตา ความเป็นอนัตตาแห่งสังขาร พึงกำหนดรู้ด้วยอาการ
14,0016,019,เหล่านี้ คือ.
14,0016,020,๑. ด้วยไม่เป็นอยู่ในอำนาจ หรือด้วยฝืนความปรารถนา ดังแสดง