Book,Page,LineNumber,Text
12,0023,001,พระวินัยนั้นได้อยู่  แต่ทว่าสมเด็จพระมหากรุณา   ธรมาโน  เมื่อยังทรง 
12,0023,002,ทรมานมีพระชนม์อยู่นั่น   ยกย่องพระอุบาลีฝ่ายพระวินัยปริยัติ  ตั้ง
12,0023,003,พระอุบาลีไว้ในเอตทัคคะฝ่ายข้างพระวินัย  อาศัยเหตุฉะนี้  พระสงฆ์
12,0023,004,ทั้งปวงจึงพร้อมเพรียงกันกระทำให้พระอุบาลี  เป็นธุระในที่จะวิสัชนา
12,0023,005,พระวินัย.
12,0023,006,ตโต  เมาะ  ตทนนฺตรํ  ในลำดับนั้น  พระมหากัสสปเถรเจ้าก็
12,0023,007,สมมุติ<SUP>๑</SUP>  อาตมา  เพื่อจะถามซึ่งพระวินัยแก่พระอุบาลีว่า   สุณาตุ  เม
12,0023,008,"อาวุโส  สงฺโฆ,  ยทิ  สงฺฆสฺส  ปตฺตกลฺลํ,  อหํ อุปาลึ  วินยํ  ปุจฺเฉยฺยํ."
12,0023,009,ดูก่อนอาวุโส  พระสงฆ์ทั้งปวงจงฟังคำแห่ง ฯ ข้า ฯ  เป็นผู้ถามพระ
12,0023,010,วินัย  กิจที่ ฯ ข้า ฯ  จะถามซึ่งพระวินัยแก่พระอุบาลีนั้น   ถ้าพระสงฆ์
12,0023,011,ทั้งปวงเห็นควรแล้ว  ฯ ข้า ฯ  ก็จะไถ่ถามพระวินัยปิฎกซึ่งพระอุบาลี
12,0023,012,ในกาลบัดนี้.   เมื่อพระมหากัสสปเถรเจ้าสมมุติอาตมาเป็นผู้ถามพระ
12,0023,013,วินัยด้วยประการฉะนี้แล้ว   ลำดับนั้นพระอุบาลีจึงสมมุติอาตมาเล่าว่า
12,0023,014,"สุณาตุ  เม  ภนฺเต  สงฺโฆ,  ยทิ  สงฺฆสฺส  ปตฺตกลฺลํ,  อหํ  อายสฺมตา  มหากสฺส-"
12,0023,015,เปน  วินยํ  ปุฏฺโ€  วิสชฺเชยฺยํ.  ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า  พระสงฆ์ทั้งปวงจงฟัง
12,0023,016,คำแห่ง ฯ ข้า ฯ  ผู้จะวิสัชนาแก้ไขไปในกาลบัดนี้.   เมื่อสมมุติ
12,0023,017,อาตมาแล้ว  พระอุบาลีก็นมัสการพระสงฆ์อันเป็นผู้เฒ่า ๆ  แล้วก็ขึ้น
12,0023,018,สู่ธรรมาสน์  ถือพัดวิชนีมีด้ามอันขจิตรไปด้วยงาปรารภที่จะวิสัชนาแก้