Book,Page,LineNumber,Text
12,0020,001,ข้างอุตตรทิศ.   ใช่แต่เท่านั้น   ธมฺมาสนํ  ปญฺาเปตวา  สมเด็จพระ 
12,0020,002,บรมกษัตริย์ท้าวเธอ  ให้ตกแต่งซึ่งธรรมาสน์อันวิจิตรบรรจงสมควรจะ
12,0020,003,เป็นอาสนะแห่งองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาค  หน้าธรรมาสน์นั้นผันไปข้าง
12,0020,004,บุรพทิศตะวันออก   ทนฺตขจิตฺตํ  ในเบื้องบนธรรมาสน์นั้นวางไว้ซึ่งพัด
12,0020,005,วาลวิชนีมีด้ามอันขจิตรไปด้วยงา  ตกแต่งประดับประดาสำเร็จเสร็จ
12,0020,006,แล้ว  ท้าวเธอก็ใช้ให้ราชบุรุษไปเผดียงแก่พระสงฆ์ทั้งปวง  พระสงฆ์
12,0020,007,ทั้งปวง  ก็พร้อมเพรียงกันกำหนดที่จะกระทำสังคายนายในเพลารุ่งเช้า
12,0020,008,ภิกฺขู  อายสฺมนฺตํ  อานนฺทํ  อาหํสุ  ในกาลครั้งนั้น  พระภิกษุ
12,0020,009,ทั้งปวงกล่าวแก่พระอานนทเถระผู้มีอายุว่า   ดูก่อนอาวุโสอานนท์
12,0020,010,เสฺว  วันพรุ่งนี้แล้ว  จะเป็นวันพระสงฆ์ทั้งปวงจะประชุมกันกระทำ
12,0020,011,สังคายนายพระธรรมวินัยแล้ว   ตวํ  เสโข  อันว่าตัวท่านยังเป็นเสข-
12,0020,012,บุคคลอยู่ฉะนี้  หาสมควรที่จะไปสู่ที่ชุมนุมนั้นไม่   อปฺปมตฺโต  โหหิ
12,0020,013,เพลาราตรีวันนี้ท่านอย่าประมาทนะ  อุตสาหะกระทำสมณธรรม  พระ
12,0020,014,อานนท์รับคำพระสงฆ์ทั้งปวงว่าสาธุแล้ว   วีตินาเมตฺวา  เพลาราตรี
12,0020,015,วันนั้น  พระผู้เป็นเจ้าก็ยับยั้งอยู่ด้วยกายคตาสติกัมมัฏฐาน  กระทำ
12,0020,016,ความเพียรนั้นกล้าหาญหนักหนา  แต่จงกรมอยู่นั้นจนล่วงเพลามัชฌิม-
12,0020,017,ยามไปแล้ว  ก็ยังไม่สำเร็จธรรมวิเศษก่อน  พระผู้เป็นเจ้ามาดำริว่า
12,0020,018,อาตมานี้กระทำความเพียรถึงเพียงนี้แล้ว  เหตุไฉนธรรมวิเศษจึงยัง
12,0020,019,มิได้บังเกิดอีกเล่า   สมเด็จพระมหากรุณาธิคุณเจ้า  ก็ตรัสพยากรณ์
12,0020,020,ทำนายอาตมาไว้อยู่ว่า  อาตมานี้จะได้สำเร็จมรรคและผลพ้นทุกข์ใน
12,0020,021,วันพระสงฆ์ทั้งปวงจะกระทำปฐมสังคายนาย  เออก็เหตุไฉนเล่าอาตมา