Book,Page,LineNumber,Text
08,0038,001,<B>๑๑๒.  ทูเร  สนฺโต  ปกาเสนฺติ		หิมวนฺโตว  ปพฺพโต     
08,0038,002,อสนฺเตตฺถ  น  ทิสฺสนฺติ		รตฺติขิตฺตา  ยถา  สรา.</B>
08,0038,003,สัตบุรุษย่อมปรากฏได้ในที่ไกล  เหมือนภูเขาหิมพานต์  อสัตบุรุษ
08,0038,004,ถึงนั่งอยู่ในที่นี้ก็ไม่ปรากฏ  เหมือนลูกศรที่ยิงไปกลางคืน.
08,0038,005,(พุทฺธ)						ขุ. ธ.  ๒๕/๕๕.
08,0038,006,<B>๑๑๓.  ธีโร  โภเค  อธิคมฺเม		สงฺคณฺหาติ  จ  าตเก
08,0038,007,เตน  โส  กิตฺตึ  ปปฺโปติ		เปจฺจ  สคฺเค  ปโมทติ.</B>
08,0038,008,"ผู้มีปรีชาได้โภคะแล้ว   ย่อมสงเคราะห์หมู่ญาติ,  เพราะการ"
08,0038,009,สงเคราะห์นั้น  เขาย่อมได้เกียรติ  ละไปแล้ว  ย่อมบันเทิงในสวรรค์.
08,0038,010,(โพธิสตฺต)					ขุ.  ชา.  ฉกฺก.  ๒๗/๒๐๕.
08,0038,011,<B>๑๑๔.  น  ปณฺฑิตา  อตฺตสุขสฺส  เหตุ
08,0038,012,ปาปานิ  กมฺมานิ  สมาจรนฺติ
08,0038,013,ทุกฺเขน  ผุฏ€า  ขลิตาปิ  สนฺตา
08,0038,014,ฉนฺทา  จ  โทสา  น  ชหนฺติ  ธมฺมํ.</B>
08,0038,015,"บัณฑิต   ย่อมไม่ประพฤติกรรมชั่ว  เพราะเหตุแห่งสุขเพื่อตน,"
08,0038,016,สัตบุรุษอันทุกข์ถูกต้อง  แม้พลาดพลั้งไป  ก็ไม่ยอมละธรรม  เพราะ
08,0038,017,ฉันทาคติและโทสาคติ.
08,0038,018,(สรภงฺคโพธิสตฺต)				ชาตกฏฺ€กถา.  ๗/๓๘๘.