Book,Page,LineNumber,Text
08,0033,001,๑๓.  ปุคคลวรรค  คือ  หมวดบุคคล       
08,0033,002,<B>๙๗.  อจฺจยํ  เทสยนฺตีนํ  		โย  เจ  น  ปฏิคณฺหติ
08,0033,003,โกปนฺตโร  โทสครุ		ส  เวรํ  ปฏิมุจฺจติ.</B>
08,0033,004,เมื่อเขาขอโทษ  ถ้าผู้ใดมีความขุ่นเคือง  โกรธจัด  ไม่ยอมรับ
08,0033,005,ผู้นั้นชื่อว่าหมกเวรไว้.
08,0033,006,(เทวดา)						สํ.  ส.  ๑๕/๓๔.
08,0033,007,<B>๙๘.  อปฺปกา  เต  มนุสฺเสสุ	เย  ชนา  ปารคามิโน
08,0033,008,อถายํ  อิตรา  ปชา		ตีรเมวานุธาวติ.</B>
08,0033,009,"ในหมู่มนุษย์  คนที่ถึงฝั่ง  (นิพพาน)  มีน้อย,  ส่วนประชา"
08,0033,010,นอกนี้  วิ่งอยู่ตามชายฝั่ง.
08,0033,011,(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๖.
08,0033,012,<B>๙๙.  อสุภาย  จิตฺตํ  ภาเวหิ  	เอกคฺคํ  สุสมาหิตํ
08,0033,013,สติ  กายคตา  ตฺยตฺถุ 		นิพฺพิทาพหุโล  ภว.</B>
08,0033,014,จงอบรมจิตให้แน่วแน่มั่นคง  ด้วยอสุภสัญญา  จงมีสติไปในกาย
08,0033,015,จงมีความเบื่อหน่ายมาก  (ในสังขารทั้งปวง).
08,0033,016,(วงฺคีสเถร)					สํ.  ส.  ๑๕/๒๗๗.