Book,Page,LineNumber,Text
08,0030,001,<B>๘๘.  ยญฺหิ  กิจฺจํ  ตทปวิทฺธํ		อกิจฺจํ  ปน  กยีรติ  
08,0030,002,อุนฺนฬานํ  ปมตฺตานํ		เตสํ  วฑฺฒนฺติ  อาสวา.</B>  
08,0030,003,คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ  ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ   เมื่อเขาถือตัว
08,0030,004,มัวประมาท   อาสวะย่อมเจริญ. 
08,0030,005,(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๔.
08,0030,006,<B>๘๙.  โย  จ  ปุพฺเพ  ปมชฺชิตฺวา		ปจฺฉา  โส  นปฺปมชฺชติ
08,0030,007,โสมํ  โลกํ  ปภาเสติ			อพฺภา  มุตฺโต  ว  จนฺทิมา.</B>
08,0030,008,เมื่อก่อนประมาท   ภายหลังไม่ประมาท  เขาชื่อว่ายังโลกนี้ให้
08,0030,009,สว่าง  เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น.
08,0030,010,(องฺคุลิมาลเถร)					ม.  ม.  ๑๓/๔๘๖.
08,0030,011,๑๒.  ปาปวรรค  คือ  หมวดบาป
08,0030,012,<B>๙๐.  อิธ  โสจติ  เปจฺจ  โสจติ		ปาปการี  อุภยตฺถ  โสจติ
08,0030,013,โส  โสจติ  โส วิหญฺติ		ทิสฺวา  กมฺมกิลิฏฺ€มตฺตโน.</B>
08,0030,014,ผู้ทำบาป   ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้   ละไปแล้วก็เศร้าโศก   ชื่อว่า
08,0030,015,"เศร้าโศกในโลกทั้งสอง,   เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน  จึง"
08,0030,016,เศร้าโศกและเดือดร้อน.
08,0030,017,(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๗.