Book,Page,LineNumber,Text
08,0028,001,<B>๘๒.  ปญฺา  หิ  เสฏฺ€า  กุสลา  วทนฺติ
08,0028,002,นกฺขตฺตราชาริว   ตารกานํ  ค
08,0028,003,สีลํ  สิรี  จาปิ  สตญฺจ  ธมฺโม  
08,0028,004,อนฺวายิกา  ปญฺวโต  ภวนฺติ.</B>
08,0028,005,คนฉลาดกล่าวว่า  ปัญญาประเสริฐ  เหมือนพระจันทร์ประเสริฐ
08,0028,006,กว่าดาวทั้งหลาย   แม้ศีลสิริและธรรมของสัตบุรุษย่อมไปตามผู้มี 
08,0028,007,ปัญญา.
08,0028,008,(สภงฺคโพธิสตฺต)				ขุ.  ชา.  จตฺตาฬีส.  ๒๗/๕๔๑.
08,0028,009,<B>๘๓.  มตฺตาสุขปริจฺจาคา		ปสฺเส  เจ  วิปุลํ  สุขํ
08,0028,010,จเช  มตฺตาสุขํ  ธีโร		สมฺปสฺสํ  วิปุลํ  สุขํ.</B>
08,0028,011,ถ้าพึงเห็นสุขอันไพบูลย์   เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย  ผู้มี
08,0028,012,ปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์  ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย.
08,0028,013,(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๓.
08,0028,014,<B>๘๔.  ยสํ  ลทฺธาน  ทุมฺเมโธ	อนตฺถํ  จรติ  อตฺตโน
08,0028,015,อตฺตโน  จ  ปเรสญฺจ	หึสาย  ปฏิปชฺชติ.</B>
08,0028,016,คนมีปัญญาทราม  ได้ยศแล้วย่อมประพฤติสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
08,0028,017,แก่ตน  ย่อมปฏิบัติเพื่อเบียดเบียนทั้งตนและผู้อื่น.
08,0028,018,(หตฺถาจริย)					ขุ.  ชา.  เอก.  ๒๗/๔๐.