Book,Page,LineNumber,Text
08,0022,001,<B>๖๔.  อจฺจิ  ยถา  วาตเวเคน  ขิตฺตํ  
08,0022,002,อตฺถํ  ปเลติ  น  อุเปติ  สงฺขํ  
08,0022,003,เอวํ  มุนี  นามกายา  วิมุตฺโต 
08,0022,004,อตฺถํ  ปเลติ  น  อุเปติ  สงฺขํ.</B>
08,0022,005,"เปลวไฟที่ถูกกำลังลมพัดดับวูบไป  ย่อมกำหนดนับไม่ได้ฉันใด,"
08,0022,006,ผู้รู้พ้นไปแล้วจากนามกาย  ดับวูบไป  ย่อมกำหนดนับไม่ได้ฉันนั้น.
08,0022,007,(พุทฺธ)  ขุ.  สุ.  ๒๕/๕๓๙. 		ขุ.  จู.  ๓๐/๑๓๖.
08,0022,008,<B>๖๕.  อินฺทฺริยานิ  มนุสฺสานํ		หิตาย  อหิตาย  จ
08,0022,009,อรกฺขิตานิ   อหิตาย			รกฺขิตานิ  หิตาย  จ.</B>
08,0022,010,อินทรีย์ของมนุษย์มีอยู่เพื่อประโยชน์  และมิใช่ประโยชน์  คือ
08,0022,011,"ที่ไม่รักษา  ไม่เป็นประโยชน์,  ที่รักษา  จึงเป็นประโยชน์."
08,0022,012,(ปาราสริยเถร)					ขุ.  เถร.  ๒๖/๓๗๒.
08,0022,013,<B>๖๖.  ตสฺมา  หิ  ปณฺฑิโต  โปโส	สมฺปสฺสํ  อตฺถมตฺตโน
08,0022,014,โลภสฺส  น  วสํ  คจฺเฉ		หเนยฺย  ทิสกํ  มนํ.</B>
08,0022,015,ผู้เป็นบัณฑิต  เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ตน  ไม่พึงลุอำนาจของ
08,0022,016,โลภะ  พึงกำจัดน้ำใจที่ละโมภเสีย.
08,0022,017,(พุทฺธ)						ขุ.  ชา.  ปกิณฺณก.  ๒๗/๓๙๖.