Book,Page,LineNumber,Text
08,0012,001,<B>๓๔.  ทิโส  ทิสํ  ยนฺตํ  กยิรา 		เวรี  วา  ปน  เวรินํ   
08,0012,002,มิจฺฉาปณิหิตํ  จิตฺตํ			ปาปิโย  นํ  ตโต  กเร.</B>
08,0012,003,"โจรกับโจรหรือไพรีกับไพรี   พึงทำความพินาศให้แก่กัน,  ส่วน"
08,0012,004,จิตที่ตั้งไว้ผิด  พึงทำเขาให้เสียหายยิ่งกว่านั้น. 
08,0012,005,(พุทฺธํ)							ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๐.
08,0012,006,<B>๓๕.  ทูรงฺคมํ  เอกจรํ			อสรีรํ  คุหาสยํ
08,0012,007,เย  จิตฺตํ  สญฺเมสฺสนฺติ		โมกฺขนฺติ  มารพนฺธนา.</B>
08,0012,008,ผู้ใดจักสำรวมจิตที่ไปไกล  เที่ยวไปดวงเดียว  ไม่มีรูปร่าง  มีถ้ำ
08,0012,009,"(คือกาย)  เป็นที่อาศัย,  ผู้นั้นจักพ้นจากเครื่องผู้ของมารได้."
08,0012,010,ให้ตรงได้  เหมือนช่างศรทำลูกศรให้ตรงได้ฉะนั้น.
08,0012,011,"(พุทฺธ)							ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๙,๒๐."
08,0012,012,<B>๓๖.  น  ตํ  มาตา  ปิตา  กยิรา		อญฺเ  วาปิจ  าตกา
08,0012,013,สมฺมาปณิหิตํ  จิตฺตํ			เสยฺยโส  นํ  ตโต  กเร.</B>
08,0012,014,"มารดาบิดาหรือญาติเหล่าอื่น   ไม่พึงทำเหตุนั้นให้ได้,  ส่วนจิต"
08,0012,015,ที่ตั้งไว้ดีแล้ว  พึงทำเขาให้ดีกว่านั้น.
08,0012,016,(พุทฺธ)							ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๐.