Book,Page,LineNumber,Text
08,0002,001,๒.  อัปปมาทวรรค  คือ  หมวดไม่ประมาท   
08,0002,002,<B>๔.  อปฺปมตฺโต  ปมตฺเตสุ		สุตฺเตสุ  พหุชาคโร
08,0002,003,อพลสฺสํว  สีฆสฺโส		หิตฺวา  ยาติ  สุเมธโส.</B>
08,0002,004,คนมีปัญญาดี  ไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท   มักตื่นในเมื่อ
08,0002,005,ผู้อื่นหลับ  ย่อมละทิ้ง  (คนโง่)   เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว  ทิ้งม้าไม่มีกำลัง
08,0002,006,ไปฉะนั้น.
08,0002,007,"(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘,๑๙."
08,0002,008,<B>๕.  อุฏฺ€านวโต  สติมโต		สุจิกมฺมสฺส  นิสมฺมการิโน
08,0002,009,สญฺตสฺส  จ  ธมฺมชีวิโน	อปฺปมตฺตสฺส   ยโสภิวฑฺฒติ.</B>
08,0002,010,ยศย่อมเจริญ  แก่ผู้มีความหมั่น   มีสติ  มีการงานสะอาด
08,0002,011,ใคร่ครวญแล้วทำ  ระวังดีแล้ว  เป็นอยู่โดยธรรม  และไม่ประมาท.
08,0002,012,(พุทฺธ)						ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.
08,0002,013,<B>๖.  มา  ปมาทมนุญฺเชก		มา   กามรติสนฺถวํ
08,0002,014,อปฺปมตฺโต  หิ  ฌายนฺโต	ปปฺโปติ   ปรมํ  สุขํ.</B>
08,0002,015,อย่ามัวแต่ประมาท  อย่ามัวแต่สนิทชิดชอบในกาม  เพราะผู้ไม่
08,0002,016,ประมาท  พิจารณาอยู่  ย่อมถึงบรมสุข.
08,0002,017,(พุทธ)						สํ.  ส.  ๑๕/๓๖.