Book,Page,LineNumber,Text
07,0043,001,ขันธสันดานที่ได้อาศัยอยู่แล้ว ณ กาลก่อน มีประการวิธีเป็นอันมากตั้งแต่
07,0043,002,๑ ชาติ ๒ ชาติ ๓ ชาติ ๔  ชาติ ๕ ชาติ ๑๐ ชาติ ๒๐ ชาติ ๓๐ ชาติ  ๔๐ 
07,0043,003,ชาติ  ๑๐๐ ชาติ  พันชาติ  แสนชนาติ  จนสังวัฏฏกัปวิวัฏฏกัป  สังวัฏฏวิวัฏฏ-
07,0043,004,กัปเป็นอันมาก  รู้แจ้งประจักษ์ชัดว่าเราได้เกิด  ณ ที่โน้น  มีชื่อและ 
07,0043,005,โคตรและพรรณสีกายอย่างนี้ ๆ มีอาหารอย่างนี้  เสวยสุขหรือทุกข์อย่าง
07,0043,006,นี้  มีที่สุดอายุเพียงเท่านี้  จุติจากภพนั้นแล้วได้เกิดที่โน้น  มีชื่อและโคตร
07,0043,007,และพรรณสีกาย และอวหาร และสุขทุกข์อย่างนี้ ๆ มีที่สุดอายุเพียง
07,0043,008,เท่านี้ ๆ ต่อ ๆ มาจนถึงปัจฉิมชาติ  เป็นพระอังคีรสสักโกฺยรสบัดนี้
07,0043,009,เป็นที่สุด แจ้งชัดสว่างแก่จิตทุกประการ  กำจัดอวิชชาโมหะอันปิด
07,0043,010,ปุพเพนิวาสญาณนั้นเสียให้พินาศไป วิชชาคือปุพเพนิวาสานุสสติญาณนี้
07,0043,011,เป็นวิชชาปฐม  พระมหาบุรุษเจ้าได้บรรลุถึง  กระทำให้แจ้งแล้ว ณ
07,0043,012,ปฐมยามส่วนต้นแห่งราตรี  พระองค์ได้ทราบแจ้งชัดซึ่งจุติและเกิดแห่ง
07,0043,013,พระองค์ในกาลก่อน  และประวัติการปัจจุบันบัดนี้  และทราบแจ้งซึ่ง
07,0043,014,ความที่แห่งพระองค์เข้าไปถึงความสุขความทุกข์  ตามสมควรแก่กรรม
07,0043,015,ที่ดีและชั่ว  สิ้นสงสัยในสันดานตน  ด้วยกำลังปุพเพนิวาสานุสสติ-
07,0043,016,ญาณปฐมวิชชาฉะนี้แล้ว  ลำดับนั้นประสงค์จะใคร่ทราบชัดซึ่งจุติและ
07,0043,017,ปฏิสนธิอุปบัติแห่งสัตว์ทั้งหลาย  ไม่มีที่สุดไม่มีประมาณเหล่าอื่น ๆ จึง
07,0043,018,น้อมจิตไปเฉพาะหน้า เพื่อจุตูปปาตญาณ  ปัญญาที่รู้แจ้งในจุติและ
07,0043,019,เกิดแห่งสัตว์ทั้งหลาย  ก็บรรลุถึงทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ล่วงสามัญมนุษย์
07,0043,020,จักษุวิสัย  พระองค์ได้เห็นแล้วซึ่งสัตว์ทั้งหลายที่จวนจะจุติและเกิดขึ้น
07,0043,021,ณ  ทันใดนั้น  ได้เห็นสัตว์ทั้งหลายที่ต่ำช้าและประณีต  มีพรรณสีกาย