Book,Page,LineNumber,Text
07,0038,001,แลพระมหาบุรุษเจ้านี้ประกอบไปด้วยเหตุสัมปทา  บุรพาธิการ  
07,0038,002,คุณบุญบารมีกฤษฎาภินิหารไพศาลพิเศษกว่าสามัญสัตว์  เป็นที่ตั้งแห่ง
07,0038,003,อัจฉริยอัพภูตธรรมคุณสมบัติ  ในสมัยเมื่อหยั่งลงยังพระครรภ์และ
07,0038,004,เวลาประสูติฉะนั้นแล้ว และทรงพระปรีชาสามารถใหญ่หลวงฉลาดรู้
07,0038,005,ในประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ทั้งปวงล่วงโลกียมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งพระ
07,0038,006,สติสัมปชัญญะความดำริในอุบาย ก็บริสุทธ์พิเศษโดยปกติแต่เดิมมา
07,0038,007,แต่พระบารมีหากบันดาลดลเหมือนดุจจะแจ้งประจักษ์แล้ว  ตักเตือน
07,0038,008,พระหฤทัย  ให้ทรงสำคัญที่จะแสวงหาพระโพธิญาณสันติวรบทที่ระงับ
07,0038,009,เกษมสุขอย่างประเสริฐนั้น  ด้วยทุกรกิริยาต่าง ๆ จนได้เสวยความทุกข์
07,0038,010,อย่างยิ่ง  เกิดด้วยกำลังพยายามด้วยประการดังนี้ ๆ เพื่อเป็นประโยชน์
07,0038,011,ครั้งเมื่อพระองค์ทรงสำเร็จพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ  เป็นพระสยัมภู
07,0038,012,สัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อใด  เวไนยสัตว์บางเหล่าที่เสื่อมในการปฏิบัติ
07,0038,013,เศร้าหมอง สำคัญคิดว่า  อุตริมนุสสธรรมอลมริยญาณทัสสนะวิเศษ
07,0038,014,จะพึงสำเร็จด้วยทางทุกรกิริยาอย่างนี้  พระองค์จะได้แสดงให้เวไนยสัตว์
07,0038,015,เหล่านั้นทราบชัดว่า  เราได้ทดลองแล้วล่วงกาลเท่านี้ ๆ อริยธรรม
07,0038,016,คุณพิเศษอันใดอันหนึ่ง  ไม่มีเพราะทุกรกิริยานั้นเลย  ตรัสฉะนี้แล้ว
07,0038,017,จะได้ทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์ซึ่งเสื่อมใสในการปฏิบัติเศร้าหมองเหล่านั้น
07,0038,018,ให้คลายเสียจากความสำคัญผิดมิจฉาปฏิบัติทั้งปวงได้โดยสวัสดี  จึงดล
07,0038,019,บันดาลให้ทรงสำคัญแล้ว  บำเพ็ญทุกรกิริยาจนได้เสวยทุกขเวทนาหยาบ
07,0038,020,กล้าเผ็ดร้อนนักด้วยประการฉะนี้.