Book,Page,LineNumber,Text
07,0034,001,ซ่านจากกพระกัจฉประเทศทั้ง ๒ ฉะนี้แล้ว  พระมหาบุรุษก็ทรงปรารภ  
07,0034,002,ความเพียงไม่ย่อหย่อน  พระสติตั้งอยู่มั่นไม่ฟั่นเฟือน  ก็แต่พระกาย
07,0034,003,ระส่ำระสายไม่สงบระวับ  เพราะกำลังความเพียงที่ทนยากนั้นหากเสียด
07,0034,004,แทง  ทุกขเวทนากล้าเห็นปานฉะนี้  ที่เกิดขึ้นแล้ว ก็ไม่ครอบงำจิต
07,0034,005,พระมหาบุรุษเจ้าตั้งอยู่ได้.  แต่นั้น พระมหาบุรุษเจ้า  ทรงดำริจะ
07,0034,006,ทรงประพฤติอปาณกฌาน  เพ่งไม่มีปราณ  ไม่มีลมอัสสาสะปัสสาสะ
07,0034,007,ทรงกลั้นลมอัสสาสะปัสสาสะ  ไม่ให้ดำเนินโดยพระนาสิกและพระโอฐ
07,0034,008,อันเป็นทรงปรกติ  ลมอัสสาสะปัสสาสะก็ออกโดยช่องพระกรรมทั้ง ๒
07,0034,009,มีสำเนียงอันดังก้องประหนึ่งเสียงสูบแห่งนายช่างทอง  อันนายช่างทอง
07,0034,010,สูบไปมาอยู่ฉะนั้น. พระองค์ทรงปรารภความเพียงมั่น  ไม่ย่อหย่อน
07,0034,011,พระสติเข้าไปตั้งอยู่มั่น  ไม่ฟั่นเฟือน แต่พระกายระส่ำระสายไม่สงบ
07,0034,012,ระงับ  เพราะกำลังความเพียร  ที่ทนยากนั้นหากมาเสียดแทง  ทุกข-
07,0034,013,เวทนากล้าเห็นปานดังนี้   ที่เกิดขึ้นแล้ว  ไม่ครอบงำจิตของพระมหา-
07,0034,014,ุบุรุษตั้งอยู่ได้.  แต่นั้น  พระมหาบุรุษเจ้านั้น  ทรงกลั้นลมอัสสาสะ
07,0034,015,ปัสสาสะ  ไม่ให้ดำเนินโดยพระนาสิกและพระโอฐ  และพระกรรณ
07,0034,016,ทั้ง ๒ อีกเล่า  ก็เกิดทุกขเวทนาให้ปวดพระเศียรเบื้องสูงมีกำลังนัก
07,0034,017,ประหนึ่งต้องเชือดเจียนสีพระเศียรส่วนมุทธาด้วยมีดโกนอันคมฉะนั้น
07,0034,018,แต่นั้นพระมหาบุรุษเจ้าทรงกลั้นลมอัสสาสะปัสสาสะ  ไม่ให้ดำเนินโดย
07,0034,019,พระนาสิกและพระโอฐ  และพระกรรณทั้ง ๒  คงอยู่ไม่คืนคลายก็เกิด
07,0034,020,ทุกขเวทนาให้ปวดพระเศียรเป็นกำลัง  ประหนึ่งต้องบีบรัดไว้ด้วยเชือก
07,0034,021,หนังอันมั่นแน่นนักฉะนั้น  พระมหาบุรุษเจ้า ก็ดำรงคงความเพียรอยู่