Book,Page,LineNumber,Text
07,0011,001,เริ่มชาติกถา   
07,0011,002,บัดนี้จะแสดงอุบัติความบังเกิดทั้ง ๒ นั้น  จำเดิมแต่กาลเบื้องต้น
07,0011,003,ปฏิสนธิคัพโภกันติสมัย  โดยสุตตันตบาลีนัยและปุพพาจริยมัตยาธิบาย.
07,0011,004,พระบรมศาสดาของเราทั้งหลายเกิดขึ้นในกลียุค
07,0011,005,อยํ  โข  ปน  สนิสฺสโย  โสปกรโณ  สตฺตโลโก  สงฺขารธมฺมตาย
07,0011,006,อนิจฺโจ  อธุโว  วิปริณามธมฺโม กทาจิ  อภิวฑฺฒติ  กทาจิ  กรหจิ
07,0011,007,ปริหายติ  ตาหิ  อภิวุฑฺฒิปริหารนีหิ  นานายุคปริวตฺติโย  สมฺภวนฺติ  ยาหิ
07,0011,008,เต เต  ปพนฺธภูตา  สงฺขารวิเสสคติโย  อนฺตริตนฺตริตา  โหนฺติ.
07,0011,009,กล่าวด้วยโลกคือหมู่สัตตนิกายนี้ก่อน.  อันโลกคือหมู่สัตว์ทั้งปฐพี
07,0011,010,ที่อาศัย  ทั้งอุปกรณ์เครื่องใช้สอยอันนี้  เป็นไปตามธรรมดาแห่งสังขาร
07,0011,011,เป็นสภาพไม่เที่ยงยั่งยืน  มีความแปรผันยักย้ายเป็นธรรมดาย่อมเจริญ
07,0011,012,ขึ้น ณ กาลบางครั้ง  ย่อมเสื่อมลง ณ กาลบางคาบ.  เพราะอาศัยความ
07,0011,013,เจริญและความเสื่อมถอยเหล่านั้น จึงเป็นยุคเป็นคราวต่าง ๆ คั่น ๆ กัน
07,0011,014,ไป  คติแห่งสังขารพิเศษที่เนื่องติดต่อจึงประณีตอุดมในบางครั้ง  ต่ำช้า
07,0011,015,ทุรพลในบางสมัย เปลี่ยนยุคเปลี่ยนคราวกันไปฉะนี้.  ยุคที่เป็นไปอยู่
07,0011,016,ณ บัดนี้  เป็นกลียุค  จำเดิมแต่เริ่มเป็นกลียุคมา  ส่วนไปแล้วได้ประมาณ
07,0011,017,สัก ๒ พันปีเศษ  สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าแห่งเราทั้งหลาย  พระ
07,0011,018,อังคีรสศักยมุนีโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นี้ได้อุบัติแล้วในโลก  ตรัสรู้
07,0011,019,พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. อนฺธภูตสฺมึ  โลกสฺมึ  เมื่อสัตว์โลกเป็นผู้
07,0011,020,บอดไม่มีญาณจักษุอันจะเห็นอริยสัจเลย  หมู่สัตว์ไปแล้วในอวิชชาโมหะ
07,0011,021,ความหลงหุ้มห่อรึงรัดอยู่โดยรอบแล้ว  เป็นปานกะเปาะฟองฉะนั้น