Book,Page,LineNumber,Text
06,0045,001,๔.  ทำร้ายด้วยวิชา  ตัวอย่างในอรรถกถา   เช่นภิกษุร่ายมนต์
06,0045,002,อาคมต่าง ๆ  ใช้ภูตใช้ผีเพื่อทำให้ผู้อื่นเจ็บตาย.   ตัวอย่างที่จะพึงเห็น  
06,0045,003,ในบัดนี้   เช่นฆ่าด้วยกำลังไฟฟ้า  ซึ่งประกอบให้มีขึ้นด้วยอำนาจ
06,0045,004,ความรู้.  
06,0045,005,๕.  ทำร้ายด้วยฤทธิ์   ตัวอย่างในอรรถกถา   เช่นภิกษุมีตาเป็น
06,0045,006,อาวุธ  ดังกล่าวว่าเป็นคุณสมบัติของพระยม   และโกรธถลึงตา
06,0045,007,แลดูผู้อื่นด้วยหมายจะให้ตาย.  ตัวอย่างในบัดนี้ยังหาไม่ได้ชัด  แต่เพราะ
06,0045,008,พิษงู   ก็เรียกว่าฤทธิ์นาค  ปล่อยสัตว์มีพิษเช่นงูให้กัด  หรือปล่อย
06,0045,009,สัตว์ร้ายเช่นเสือให้กัด   ตลอดถึงเอาพิษของสัตว์ฉีดเข้าในเส้นโลหิต
06,0045,010,เพื่อให้ตาย  จัดเข้าได้ในบทนี้กระมัง  ทั้งไม่ซ้ำกับบทก่อน  ๆ  ด้วย.
06,0045,011,แปลกจากบทวางไว้ทำร้าย  เพราะไม่ใช่ของประกอบขึ้นด้วยอำนาจความรู้
06,0045,012,ใช้ฤทธิ์คือกำลังอันมีอยู่โดยธรรมดาของสัตว์.
06,0045,013,ไม่ใช่แต่เพียงจะทำเอง  ใช้ผู้อื่นให้ทำประโยคเหล่านี้  ก็ชื่อว่า
06,0045,014,พรากชีวิตมนุษย์เหมือนกัน.  เหตุนั้น  อาบัติในสิกขาบทนี้จึงเป็น
06,0045,015,สาณัตติกะ   ต้องเพราะใช้เขาด้วย.  อธิบายในบทนี้  พึงเทียบเคียง
06,0045,016,กับนัยอันกล่าวแล้วในอทินนาทานนั้นเถิด.
06,0045,017,ใช่แต่เท่านั้น  ภิกษุมีอำนาจเอาศัสตราวุธหรือของอย่างอื่นส่งให้
06,0045,018,หรือวางไว้แก่มนุษย์ที่ตนปรารถนาจะให้ตาย   และบังคับให้เขาฆ่า
06,0045,019,ตนเอง  เช่นมีในเรื่องจีนก็ดี  หรือเห็นสหายมีทุกข์ร้อนเหลือแก้  หรือ
06,0045,020,เจ็บหนักเสวยเวทนากล้าแข็ง  มีใจสงสาร  ปรารถนาจะให้พ้นทุกข์