Book,Page,LineNumber,Text
06,0022,001,แต่ก็ไม่มีใครกล้าถอนตรง ๆ  เพราะเกรงจะไม่สม่ำเสมอกัน  ซ้ำพระ  
06,0022,002,ธรรมสังคาหกาจารย์ทั้งหลายห้ามเสีย  เมื่อครั้งทำประถมสังคายนาด้วย.
06,0022,003,แม้อย่างนั้น  ภิกษุทั้งหลายก็ได้ถอนข้อที่ตนเห็นว่าเล็กน้อยเสีย  แต่
06,0022,004,ได้ถอนโดยทางอ้อม  คือไม่ตั้งใจรักษา  ทนต้องอาบัติเอา.  ข้าพเจ้า
06,0022,005,ตรองหาอุบายจะเรียงพระวินัย  แก้ความฟั่นเฝือของสิกขาบททั้งหลาย  
06,0022,006,เสีย  เพื่อบำรุงความศึกษาและความปฏิบัติของภิกษุทั้งหลายให้ดีขึ้น
06,0022,007,มาคำนึงถึงท่านจัดสิกขาในฝ่ายศีลเป็น  ๒ คือ  อาทิพรหมจริยกาสกขา
06,0022,008,และอภิสมาจาริกาสิกขา  แล้วนำมาเทียบกับสิกขาบทมาในพระปกติโมกข์
06,0022,009,และนอกจากนั้น  ได้พบว่าลงรอยกัน  จึงได้ลงสันนิษฐานว่า  จักแต่ง
06,0022,010,พรรณนาตามกระทู้ข้างต้น  จัดเอาสิกขาบทมาในพระปาติโมกข์  เป็น
06,0022,011,พุทธอาณาที่จะต้องรักษาไว้เป็นหลัก  จัดเอาสิกขาบทนอกจากนั้นเป็น
06,0022,012,อภิสมาจาร  คือ  ขนบธรรมเนียมของภิกษุที่จะพึงรักษาตามสามารถ.  แม้
06,0022,013,จะขาดตกบกพร่องบ้าง  ก็ไม่ถึงกับเสียความเคร่งหรือเป็นอลัชชีดอก
06,0022,014,แต่ภิกษุที่สมมติว่าเป็นพระอริยบุคคลแล้ว  ยังต้องอาบัติเหมือนกัน.
06,0022,015,จะขอสาธกความนั้นด้วยบาลีในพระสูตรหนึ่ง  ซึ่งแปลเอาแต่ใจความ
06,0022,016,"ตามที่ต้องการ  ดังนี้  ""ภิกษุทั้งหลาย  สิกขาบท  ๑๕๐  ถ้วนนี้  ย่อมมาสู่"
06,0022,017,อุทเทส  [คือความสวดในท่ามกลางสงฆ์]ทุกกึ่งเดือน  ที่กุลบุตรทั้งหลาย
06,0022,018,ผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่.  ภิกษุทั้งหลาย  สิกขานี้มี  ๓
06,0022,019,ที่สิกขาบททั้งปวงนั้นย่อมรวมกันอยู่.  สิกขา  ๓  นั้น  คืออะไรบ้าง.
06,0022,020,สิกขา   ๓  นั้น  คือ  อธิสีลสิกขา  อธิจิตตสิกขา  อธิปัญญาสิกขา. ภิกษุ
06,0022,021,ทั้งหลาย  นี้แล  สิกขา  ๓  ที่สิกขาบททั้งปวงนั้นรวมกันอยู่.  ภิกษุทั้งหลาย