Book,Page,LineNumber,Text
05,0049,001,ฝ่ายพระอนุรุทธเถรเจ้าผู้มีอายุได้กล่าว  ๒  พระคาถา  มีความว่า 
05,0049,002,"""พระพุทธเจ้า  มีจิตอันยั่งยืนคงที่ในโลกธรรมทั้ง  ๘  ท่านไม่หวั่นไหว"
05,0049,003,ลมอัสสาสะหายใจก่อน  และปัสสาสะหายใจกลับดับสิ้นไม่มีแล้ว  พระมุนี
05,0049,004,โลกนาถมิได้หวั่นไหวสะทกสะท้านด้วยมรณธรรมอันใดอันหนึ่ง  ทรง
05,0049,005,ปรารภทำซึ่งสันติความระงับ   คือนิพพานเป็นอารมณ์  ทำแล้วซึ่งกาละ
05,0049,006,อันใด  อันพ้นวิสัยสามัญญสัตว์  พระองค์มีจิตมิได้สะทกสะท้านหดหู่
05,0049,007,พรั่นพรึงต่อมรณธรรมเลย  ได้อดกลั้นซึ่งทุกขเวทนาด้วยสติสัมปชัญญะ 
05,0049,008,อันสุดดี  ความพ้นแห่งจิตด้วยอนุปาทิเสสนิพพานได้มีแล้ว  ประหนึ่ง
05,0049,009,"ประทีปอันไพโรจน์ชัชวาลดับไปฉะนั้น."""
05,0049,010,"ฝ่ายพระอานนท์ได้กล่าวพระคาถามีความว่า  ""เมื่อพระสัมมา"
05,0049,011,สัมพุทธเจ้า  ผู้ประกอบด้วยอาการอันประเสริฐทั้งปวง  ดับขันธ-
05,0049,012,ปรินิพพานแล้ว   มหัศจรรย์อันให้สยดสยองสะดุ้งหวาดและให้โลมชาติ
05,0049,013,"ชูชัน  ได้เกิดมีแล้ว  ณ  ครั้งนั้น  ปรากฏแก่เทพดามนุษย์ทั้งหลาย."""
05,0049,014,ท่านทั้ง  ๔  องค์ได้กล่าวคาถาแสดงความสังเวชแห่งตน ๆ  ด้วยประการ
05,0049,015,ฉะนี้แล.
05,0049,016,ก็แลคาถาแสดงเรื่องปรินิพพาน  แห่งสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า
05,0049,017,นั้น  ควรเป็นที่ตั้งแห่งความสังเวชและไม่ประมาทของสาธุชนบัณฑิต-
05,0049,018,ชาติผู้สดับโดยอ่อนน้อม   จะให้หยั่งรู้สภาพปกติแห่งสังขาร  โดยเป็น
05,0049,019,อนิจจตาทิธรรม  มิได้มีความถาวรมั่งคงดำรงอยู่ได้  ล้วนเป็นของมี
05,0049,020,ความพิโยคแปรผันเสื่อมสิ้นไปเป็นธรรมดา  เพราะว่าอันอุปาทินนก-