Book,Page,LineNumber,Text
03,045,001,"ก็ตามที. ""  "
03,045,002,ในสมัยนั้น  พระยามารเกรงว่า  พระมหาบุรุษจะพ้นจากอำนาจ
03,045,003,"แห่งตน  จึงยกพลเสนามาผจญ,  แสดงฤทธิ์มีประการต่าง ๆ  เพื่อ"
03,045,004,จะยังพระมหาบุรุษให้ตกพระหฤทัยกลัวแล้วจะเสด็จหนีไป.  พระองค์
03,045,005,ทรงนึกถึงพระบารมี ๑๐  ทัศ  ที่ได้ทรงบำเพ็ญมา  ตั้งมหาปฐพีไว้ในที่
03,045,006,เป็นพยาน  เสี่ยงพระบารมี ๑๐  ทัศนั้นเข้าช่วยผจญ  ยังพระยามาร
03,045,007,กับเสนาให้ปราชัย  แต่ในเวลาพระอาทิตย์ยังไม่ทันอัสดงคตแล้วบรรลุ
03,045,008,"บุพเพนิวาสานุสสติญาณในปฐมยาม,  ได้ทิพพจักขุญาณในมัชฌิมยาม,"
03,045,009,ทรงใช้พระปัญญาพิจารณาปฏิจจสมุปบาท  ทั้งฝ่ายเกิดฝ่ายดับ  สาว
03,045,010,"หน้าสาวกลับไปมาในปัจฉิมยาม,  ก็ได้ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณ"
03,045,011,ในเวลาอรุณขึ้น.<SUP>๑</SUP>
03,045,012,ในประพฤติเหตุเหล่านี้  ข้อที่จะพึงปรารภถึง  มีแต่เรื่องผจญ
03,045,013,มาร.  สันนิษฐานเห็นว่า  เป็นเรื่องแสดงน้ำพระหฤทัยของพระมหาบุรุษ
03,045,014,โดยบุคคลาธิฏฐาน  คือกล่าวเปรียบด้วยตัวบุคคล.  กิเลสกามเปรียบ
03,045,015,"ด้วยพระยามาร,  กิเลสอันเป็นฝ่ายเดียวกัน  เปรียบด้วยเสนามาร."
03,045,016,กิเลสเหล่านั้น  เกิดขึ้นท่องเที่ยวอยู่ในจิตของพระมหาบุรุษ  ให้นึกถึง
03,045,017,ความเสวยสุขสมบัติในปางหลังและทวนกลับ  เปรียบด้วยพระยามาร
03,045,018,ยกพลเสนามาผจญ.  พระบารมี ๑๐  ทัศนั้น  คือ  ทาน ๑  ศีล ๑
03,045,019,เนกขัมมะ  คือความออกจากกามได้แก่บรรพชา ๑  ปัญญา ๑  วิริยะ ๑
03,045,020,ขันติ ๑  ความสัตย์ ๑  อธิฏฐาน  คือความมั่นคง ๑  เมตตา ๑  อุเบกขา