Book,Page,LineNumber,Text
03,004,001,"กษัตริย์และพราหมณ์  จัดเป็นชาติสูง,  แพศย์เป็นสามัญ,  ศูทร "
03,004,002,เป็นต่ำ.  ในครั้งพุทธกาล  กษัตริย์เป็นสูงสุด  แต่พวกพราหมณ์เขาก็
03,004,003,ถือว่าพวกเขาสูงสุด.  พวกเหล่านั้น  ที่เป็นชั้นสูง  ย่อมมีมานะ 
03,004,004,ถือตัวจัดเหตุชาติและโคตรของตน  พวกกษัตริย์และพวกพราหมณ์ 
03,004,005,ย่อมรังเกียจพวกชั้นต่ำลงมา  ไม่สมสู่เป็นสามีภรรยาด้วย  ไม่ร่วม
03,004,006,"กินด้วย,  เพราะเหตุนั้น  พวกกษัตริย์ก็ดี  พวกพราหมณ์ก็ดี  จึงสมสู่"
03,004,007,กันแต่ในจำพวกของตน.  พวกมีโคตรสูง  ย่อมรังเกียจพวกมีโคตรต่ำ
03,004,008,ดุจเดียวกัน  ไม่สมสู่ด้วยคนอื่นนอกจากสกุลของตน  เช่นพวกศากยะ
03,004,009,อันเป็นโคตมโคตร  ไม่ยอมสมสู่แม้ด้วยพวกกษัตริย์ด้วยกันแต่ต่างโคตร
03,004,010,ย่อมสมสู่ด้วยกันเอง.
03,004,011,วรรณะ ๔  นี้เป็นจำพวกใหญ่  นอกจากนี้ยังมีอีก  แต่เป็นจำพวก
03,004,012,"ที่เลวทั้งนั้น,  เกิดแต่วรรณะ ๔  เหล่านี้  สมสู่กับวรรณะอื่นจากพวก"
03,004,013,ของตน  เช่นพวกพราหมณีได้กับศูทร  มีบุตรออกมา  จัดเป็นอีก
03,004,014,จำพวกหนึ่ง  เรียกว่า  ' จัณฑาล. '  จำพวกคนเกิดจากมารดาบิดา
03,004,015,ต่างวรรณะกันเช่นนี้  เขาถือเป็นเลว  เป็นที่ดูหมิ่นของคนมีชาติสกุล
03,004,016,เช่นกับคนที่เรียกกันว่าครึ่งชาติในบัดนี้.
03,004,017,การศึกษาของคนทั้งหลาย  ย่อมเป็นไปตามประเภทของวรรณะ
03,004,018,พวกกษัตริย์  ก็ศึกษาไปในยุทธวิธี.
03,004,019,พวกพราหมณ์  ก็ศึกษาไปในศาสนาและในวิทยาต่าง ๆ.
03,004,020,พวกแพศย์  ก็ศึกษาไปในศิลปะและกสิกรรม  พาณิชการ.
03,004,021,พวกศูทร  ก็ศึกษาไปในการงานที่จะพึงทำด้วยแรง.