Book,Page,LineNumber,Text
02,0045,001,๒๗๑. ปมาทมนุยุญฺชนฺติ    พาลา  ทุมฺเมธิโน  ชนา. 
02,0045,002,คนพาลมีปัญญาทราม  ย่อมประกอบแต่ความประมาท.
02,0045,003,ม.  ม.  ๑๓/๔๘๘.  สํ.  ส.  ๑๕/๓๖.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.
02,0045,004,๒๗๒. เต  ทีฆรตฺตํ  โสจนฺติ    เย  ปมชฺชนฺติ  มาณวา.
02,0045,005,คนประมาท  ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน.
02,0045,006,นัย-ม.  อุป.  ๑๔/๓๔๖.
02,0045,007,๒๗๓. เย  ปมตฺตา  ยถา  มตา.
02,0045,008,ผู้ประมาทแล้ว  เหมือนคนตายแล้ว.
02,0045,009,ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.  ขุ.  ชา.  ตึส.  ๒๗/๕๒๔.
02,0045,010,๒๗๔. มา  ปมาทมนุยุญฺเชถ.
02,0045,011,อย่ามัวประกอบความประมาท.
02,0045,012,ม.  ม.  ๑๓/๔๘๘.  สํ.  ส.  ๑๕/๓๖.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๘.
02,0045,013,๒๗๕. ปมาเทน  น  สํวเส.
02,0045,014,ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท.
02,0045,015,ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๗.  ขุ.  สุ.  ๒๕/๕๑๘.  ขุ.  มหา.  ๒๙/๕๑๕.