Book,Page,LineNumber,Text
02,0043,001,๒๖๐. ปญฺาย  ปริสุชฺฌติ. 
02,0043,002,คนย่อมบริสุทธิ์ด้วยปัญญา.
02,0043,003,ขุ.  สุ.  ๒๕/๓๖๑.
02,0043,004,๒๖๑. ปญฺา  หิ  เสฏฺ€า  กุสลา  วทนฺติ.
02,0043,005,คนฉลาดกล่าวว่าปัญญาแล  ประเสริฐสุด.
02,0043,006,ขุ.  ชา.  สตฺตก.  ๒๗/๕๔๑.
02,0043,007,๒๖๒. ปญฺาชิวีชีวิตมาหุ  เสฏฺ€ํ.
02,0043,008,ปราชญ์กล่าวชีวิตของผู้เป็นอยู่ด้วยปัญญาว่า  ประเสริฐสุด.
02,0043,009,"สํ.  ส.  ๑๕/๕๘, ๓๑๕.  ขุ.  สุ.  ๒๕/๓๖๐."
02,0043,010,๒๖๓. เอโกว  เสยฺโย  ปุริโส  สปญฺโ  โย  ภาสิตสฺส  วิชานาติ  อตฺถิ.
02,0043,011,ผู้มีปัญญารู้เนื้อความแห่งภาษิตคนเดียวเท่านั้น  ประเสริฐกว่า.
02,0043,012,ขุ.  ชา.  เอก.  ๒๗/๓๒.
02,0043,013,๒๖๔. พหูนํ  วต  อตฺถาย    สปฺปญฺโ  ฆรมาวสํ.
02,0043,014,ผู้มีปัญญาอยู่ครองเรือน  เป็นไปเพื่อประโยชน์แก่คนมาก.
02,0043,015,องฺ.  อฏฺ€ก.  ๒๓/๒๔๙.
02,0043,016,๒๖๕. สากจฺฉาย  ปญฺา  เวทิตพฺพา.
02,0043,017,ปัญญาพึงรู้ได้ด้วยการสนทนา.
02,0043,018,นัย.  ขุ.  อุ.  ๒๕/๑๗๘.