Book,Page,LineNumber,Text 37,0039,001,ประหารเขาก็ตาม หลอกลวงหรือด่าว่าเขาก็ตาม ถึงจะไม่มีใครทันถาม 37,0039,002,ก็ย่อมได้รับผล คือเป็นคนชั่วปรากฏ เพราะเหตุนั้น ๆ. นี้เป็นผลที่ได้ 37,0039,003,รับในภายใน คือที่ตนเองหนีไม่พ้น และยังจะได้รับชั่ว เพราะถูก 37,0039,004,ลงโทษตามกฎหมายอีกส่วนหนึ่ง คนที่มีใจกระวนกระวายเดือดร้อนมัว 37,0039,005,หมองนั้น จะอยู่บนปราสาทหรือในสถานใด ๆ ก็ไม่มีสุข และถ้าละ 37,0039,006,โลกนี้ในเวลาที่มีจิตเป็นเช่นนั้น ก็น่าจะไปสู่ที่ไปที่ชั่ว ( ทุคติ ) ตาม 37,0039,007,บทพระบาลีว่า 37,0039,008,""" จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเ€ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา """ 37,0039,009,""" เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง "" ถ้าบุคคลมีจิต" 37,0039,010,ปราศจากความอยากได้อันแรงกล้า ( อนภิชฌา ) ปราศจากมุ่งร้าย 37,0039,011,ผู้อื่น ( อพยาบาท ) เห็นชอบถูกต้องตามคลองธรรมคือทางที่ถูก 37,0039,012,( สัมมาทิฏฐิ ) และประกอบด้วยอโลภะ อโทสะ อโมหะ ซึ่งเป็นมูล 37,0039,013,ย่อมมีใจสงบแช่มชื่นผ่องใส เป็นผลดี เป็นสุขทางใจที่ได้รับปรากฏ 37,0039,014,แก่ตนเองในบัดนั้น เมื่อพิจารณาดูอาจรู้ ครั้นเมื่อทำกรรมดีลงทาง 37,0039,015,กายทางวาจา เช่นช่วยอุดหนุนเผื่อแผ่เจือจานแก่ผู้อื่นที่สมควรก็ตาม 37,0039,016,ช่วยชีวิตผู้อื่นก็ตาม พูดถ้อยคำที่จริงและเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นก็ตาม 37,0039,017,ถึงจะไม่มีใครยกย่อง ก็ได้รับผลดี คือเป็นคนดี เพราะเหตุนั้น ๆ 37,0039,018,นี้เป็นผลดีที่ได้รับในภายใน คือ ที่ตนเองหนีไม่พ้น และยังจะได้รับ 37,0039,019,ผลดี เพราะเขายกย่องสรรเสริญ อาจได้ลาภยศอีกส่วนหนึ่ง คนที่มี 37,0039,020,ใจสงบแช่มชื่นผ่องใสเพราะความดีนั้น จะอยู่ที่บ้านป่าหรือสถานใด ๆ 37,0039,021,ก็มีสุข และถ้าละโลกนี้ไปในเวลาที่มีจิตเป็นเช่นนั้น ก็น่าจะไปสู่ที่ ๆ ดี