Book,Page,LineNumber,Text
33,0010,001,กัณฑ์ที่ ๓  สิกขาบท 
33,0010,002,พระบัญญัติมาตราหนึ่ง ๆ  เป็นสิกขาบทอันหนึ่ง ๆ  สิกขาบทมา
33,0010,003,ในพระปาติโมกข์  ต้องรักษาไว้เป็นหลัก  มีจำนวนจำกัดคือ  ๒๒๗ ข้อ.
33,0010,004,สิกขาบทนอกพระปาติโมกข์  พึงรักษาปฏิบัติตามความสามารถ  มี
33,0010,005,จำนวนมาก   หากภิกษุทำย่อหย่อน  ขาดตกบกพร่องไปมาก  ก็เสีย
33,0010,006,ธรรมเนียม  หากรักษาได้มาก  ก็จะส่งเสริมให้น่าเคารพนับถือยิ่งขึ้น.
33,0010,007,"สิกขาบทในพระปาติโมกข์เดิมมี  ๑๕๐  ต่อมาเพิ่มอนิยต ๒,  เสขิย-"
33,0010,008,วัตร  ๗๕  รวมเป็น  ๒๒๗  ผู้ละเมิดสิกขาบทในพระปาติโมกข์  ย่อมต้อง
33,0010,009,โทษโดยตรง ๔ คือ :-
33,0010,010,๑.  ปาราชิก.
33,0010,011,๒.  สังฆาทิเสส.
33,0010,012,๓.  ปาจิตตีย์.
33,0010,013,๔. ปาฏิเทสนียะ.
33,0010,014,โดยอ้อมอีก  ๓  คือ :-
33,0010,015,๑.  ถุลลัจจัย.
33,0010,016,๒.  ทุกกฏ.
33,0010,017,๓.  ทุพภาสิต.