Book,Page,LineNumber,Text
31,0025,001,เช่นโจรกรรม  นี้เรียกว่าโลกวัชชะ.  ที่เป็นโทษทางพระบัญญัติ  คือผู้ 
31,0025,002,มิใช่ภิกษุทำเข้าไม่จัดว่าเป็นผิด  เช่นบริโภคอาหารในเวลาวิกาล  นี้เรียก
31,0025,003,ปัณณัตติวัชชะ.
31,0025,004,ส. ป.
31,0025,005,สมุฏฐาน
31,0025,006,ถ.  อะไรเรียกว่าสมุฏฐานแห่งอาบัติ ?  มีเท่าไร ?  อะไรบ้าง ?
31,0025,007,ต.  ที่เกิดแห่งอาบัติเรียกว่าสมุฏฐานแห่งอาบัติ.  โดยตรงมี ๔
31,0025,008,คือลำพังกาย ๑  ลำพังวาจา ๑  กายกับจิต ๑  วาจากับจิต ๑  เมื่อว่า
31,0025,009,ตามบาลีมี ๖  คือเติมกายวาจา  รวมกันเป็น ๑  กายวาจาจิต  รวมกัน
31,0025,010,เป็น ๑.
31,0025,011,ส. ป.
31,0025,012,ถ.  ภิกษุเสพเมถุนด้วยจิตคิดจะเสพ  จะจัดว่าเกิดจากสมุฏฐาน
31,0025,013,ไหน ?
31,0025,014,ต.  จัดว่าเกิดจากสมุฏฐานคือจากกายกับจิต.
31,0025,015,ส. ป.
31,0025,016,ถ.  เมื่อเพ่งเอาเจตนาเป็นที่ตั้งแล้ว  จะจดอาบัติได้เป็นกี่พวก ?
31,0025,017,อะไรบ้าง ?
31,0025,018,ต.  จัดได้เป็น ๒ คือ  สจิตตกะ  ต้องเพราะมีเจตนาคือจงใจล่วง
31,0025,019,ละเมิดพวก ๑  อจิตตกะ  ต้องเพราะไม่มีเจตนา  คือไม่จงใจล่วงละเมิด
31,0025,020,พวก ๑.
31,0025,021,ส. ป.