Book,Page,LineNumber,Text
28,0012,001,ปริเฉทที่ ๔
28,0012,002,เสด็จออกบรรพชา
28,0012,003,๑. พระองค์เสด็จออกทรงผนวชในปีที่มีพระชนมายุ ๒๙ ปีนั้นเอง.
28,0012,004,๒. มูลเหตุที่พระองค์ออกผนวช ในอรรถกถามหาปทานสูตร กล่าวว่า
28,0012,005,ได้ทอดพระเนตรเห็นเทวทูต ๔ คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย
28,0012,006,และสมณะ อันเทวดาแสร้งนิมิตไว้ในระหว่างทาง. และใน
28,0012,007,ปาสราสิสูตรมัชฌิมนิกายแสดงว่า ทรงปรารภความแก่ เจ็บ ตาย
28,0012,008,อันครอบงำทุกคน ไม่ล่วงพ้นไปได้ แล้วจึงทรงดำริว่า เราควร
28,0012,009,แสวงหาเครื่องแก้ความแก่ เป็นต้น แต่ถ้าอยู่ในพระราชวัง โดย
28,0012,010,ไม่บวช ก็คงมีแต่เรื่องเศร้าหมองมัวเมา จึงตกลงพระทัยออกผนวช.
28,0012,011,๓. พระองค์หนีออกผนวชตอนกลางคืน ทรงม้าชื่อ กัณฐกะ ออกไป
28,0012,012,มีนายฉันนะตามเสด็จไปด้วย เพื่อนำม้ากลับ นี้กล่าวตามพระอรรถ-
28,0012,013,กถาจารย์. ส่วนพระมัชฌมภาณกาจารย์กล่าวว่า เสด็จออกซึ่งหน้า
28,0012,014,อีกนัยหนึ่งว่า เสด็จออกสรงน้ำในชลาลัยศักดิ์สิทธิ์แล้วไม่เสด็จกลับ.
28,0012,015,๔. พระองค์ทรงผนวชที่ฝั่ง แม่น้ำอโนมา ป่าอนุปิยอัมพวัน แขวง
28,0012,016,มัลลชนบท.
28,0012,017,๕. ผ้ากาสายะและบาตร พระอรรถกถาจารย์ว่า ฆฏิการพรหม นำมา
28,0012,018,ถวาย. สมเด็จ ฯ ทรงสันนิษฐานว่า น่าจะทรงได้ในสำนักบรรพชิต
28,0012,019,ผู้ได้สมาบัติ----หรือได้มาด้วยการตระเตรียม.