Book,Page,LineNumber,Text
21,0022,001,แก่ผู้ปฏิบัติด้วยประการดังนี้.  ฝ่ายปฏิเวธธรรม คือ  มรรคผลนิพพานนั้น  
21,0022,002,ย่อมมีคุณแก่ผู้ที่ได้รู้แจ้งแทงตลอดได้  สำเร็จอริยมรรคอริยผลมละกิเลส
21,0022,003,เหล่าใด  ๆ ได้ตามมรรคภาวนานั้น ๆ แล้ว  ความเดือนร้อนใจและ
21,0022,004,ทุกข์ภัยต่าง ๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นเพราะกิเลสเหล่านั้น  ๆ ก็จะไม่มี  ผู้ที่ได้รู้
21,0022,005,แจ้งแทงตลอดพระนิพพานแล้ว  ก็พ้นจากทุกข์ ไม่ต้องเกิดแก่ตาย
21,0022,006,ต่อไปอีกในเบื้องหน้า ปฏิเวธธรรมย่อมมีคุณแก่ผู้ที่ได้รู้แจ้งแทงตลอด
21,0022,007,มรรคผลนิพพานด้วยประการดังนี้.  อนึ่ง ปริยัติธรรมนั้นย่อมมีคุณ  คือ
21,0022,008,ทำให้บริบูรณ์ในศีลสมาธิปัญญา  ศีลสมาธิปัญญานั้น  ย่อมมีคุณ  คือ
21,0022,009,ทำให้กาย  วาจา  ใจบริสุทธิ์  จนได้บรรลุมรรคผลนิพพาน  มรรคผล
21,0022,010,นั้นย่อมมีคุณ  คือละกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน  นิพพานนั้น  ย่อมมีคุณ
21,0022,011,คือดับเพลิงกิเลสกองทุกข์เสียหมด  ความเกิดแก่เจ็บตายไม่มี  เป็นสุข
21,0022,012,อย่างยิ่ง.
21,0022,013,โยคาพจรกุลบุตรผู้เจริญธัมมานุสสติกัมมัฏฐานนี้  จะพึงระลึก
21,0022,014,ิคิดไปในคุณของพระธรรมโดยนัยดังกล่าวมาแล้วนี้ก็ได้  หรือจะระลึก
21,0022,015,ถึงคุณของพระธรรมตามบาลีว่า  สฺวากฺขาโต  ภควตา  ธมฺโม  ดังนี้
21,0022,016,เป็นต้นก็ได้ตามใจถนัด  เมื่อระลึกตามบทพระบาลีนั้น  พึงระลึกดังนี้ว่า
21,0022,017,ธรรมที่พระผู้มีพระภาคกล่าวแล้วดี  คือเพราะในเบื้องต้นคือศีล  เพราะ
21,0022,018,ในท่ามกลางคือสมาธิ  เพราะในที่สุดคือปัญญา พร้อมทั้งอรรถทั้ง
21,0022,019,พยัญชนะบริบูรณ์สิ้นเชิงเต็มที่  บริสุทธิ์ไม่มีพิรุธอันใดอันหนึ่ง  และเป็น
21,0022,020,ไปเพื่อมละราคะ  โทสะ  โมสะเสียได้  เพราะเหตุนั้น  จึงชื่อว่า  สฺวากฺ-
21,0022,021,ขาโต  ท่านกล่าวแล้วดี  อนึ่ง  ธรรมที่พระผู้มีพระภาคกล่าวแล้วดีเพราะ