Book,Page,LineNumber,Text
21,0021,001,คำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  ซึ่งได้ตรัสเทศนาสั่งสอนเวไนย-  
21,0021,002,สัตว์  หรือเปล่งออกเป็นอุทานวาจา  และบัญญัติแต่งตั้งไว้เป็นสิกขาบท
21,0021,003,พุทธอาณาชินมริยาทแก่สาวก็ดี  พุทธวจนะทั้งสิ้นนี้ชื่อว่าปริยัติธรรม
21,0021,004,เพราะเป็นธรรมต้องเล่าเรียนศึกษาให้รู้รอบคอบด้วยดี.  ก็ปริยัติธรรม
21,0021,005,นั้น  มีศีลสมาธิปัญญาเป็นประโยชน์เป็นอานิสงส์.  ศีลสมาธิปัญญานั้น
21,0021,006,มีมรรคผลนิพพานเป็นประโยชน์เป็นอานิสงส์ อนึ่ง  ปริยัติ  คือ  ศีลสมาธิ
21,0021,007,ปัญญาใด  อันลุ่มลึกโดยลำดับ ศีลสมาธิปัญญานั้น  ชื่อว่าปฏิปัตติ-
21,0021,008,ธรรม  เพราะเป็นธรรมอันกุลบุตรต้องปฏิบัติทำให้บริบูรณ์  เมื่อกุลบุตร
21,0021,009,มาปฏิบัติทำให้บริบูรณ์  ในศีลสมาธิปัญญานั้นแล้ว  ได้บรรลุธรรมวิเศษ
21,0021,010,คือมรรคผลนิพพาน  ก็มรรคผลนิพพานนั้นชื่อว่าปฏิเวธธรรม  เพราะ
21,0021,011,เป็นธรรมอันกุลบุตรต้องทำให้แจ้งแทงตลอดด้วยมรรคภาวนานั้น ๆ. ก็
21,0021,012,ปริยัติธรรมนั้นเป็นย่อมมีคูณแก่ผู้ศึกษาและเล่าเรียนสดัลฟังจำทรงไว้ให้เกิด
21,0021,013,ความฉลาดรอบรู้ในข้อปฏิบัติ  คือศีลสมาธิปัญญา  ศีลสมาธิปัญญานั้น
21,0021,014,ย่อมมีคุณแก่ผู้ที่ปฏิบัติ  ๆ    ดำรงอยู่ในศีลรักษาไว้แล้ว   ความ
21,0021,015,เดือดร้อนใจและทุกข์ภัยต่าง ๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นเพราะความเป็นผู้มีศีลชั่ว
21,0021,016,ไม่รักษาศีลไว้ให้ดี  ก็จะไม่มี  ผู้ปฏิบัติในสมาธิทำจิตให้เกิดมีอยู่เนือง ๆ
21,0021,017,แล้ว  นีวรณธรรม ๕ ก็จะไม่อาจครอบงำจิตได้ ความเดือดร้อนใจ
21,0021,018,และทุกข์ภัยต่าง ๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นเพราะจิตฟุ้งซ่านเพราะกิเลสครอบงำ
21,0021,019,ก็จะไม่มี  ผู้ปฏิบัติในปัญญาคือการปัญญาความรู้ทั่วไปให้เกิดมีอยู่ในจิตแล้ว
21,0021,020,ความเดือดร้อนใจและทุกขโทมนัสหวาดเสียวสะดุ้งกลัว  ภัยต่าง ๆ ที่จะ
21,0021,021,พึงเกิดขึ้นเพราะความโง่ไม่รู้รอบคอบก็ไม่มี  ศีลสมาธิปัญญา ย่อมมีคุณ