Book,Page,LineNumber,Text
21,0018,001,อาญา  ทำให้สัตว์ได้ทุกข์ลำบาก  ดังควาญช้างควาญม้าและคนที่เป็น  
21,0018,002,อิสราธิบดี ทรมานคชสารอัสดรและคนที่อยู่ในอำนาจของตนด้วยคำ
21,0018,003,หยาบและอาญาคือจำจองเฆี่ยนตีต่าง ๆ เช่นนั้นหามิได้  พระองค์ย่อม
21,0018,004,ทรงทรมานสัตว์บางพวก  ด้วยอิทธิปาฏิหาริย์และอาเทสนาปาฏิหาริย์
21,0018,005,บางเหล่าก็เป็นกระบวนทรมานข่มให้สิ้นพยศอันร้าย  และมานะอันกระ-
21,0018,006,ด้างเสียก่อนแล้ว  จึงทรงทรมานด้วยอนุสาสนีปาฏิหาริย์  เทศนาสั่งสอน
21,0018,007,ให้สัตว์ปฏิบัติตาม  จนมละพยศอันร้ายคือทุจริต  สังกิเลสธรรมด้วย
21,0018,008,มรรคภาวนานั้น ๆ เพราะเหตุนั้น  พระองค์จึงทรงพระนามว่า 'อนุตฺตโร
21,0018,009,ปุริสทมฺมสารถิ '  ผู้ทรมานซึ่งบุรุษควรทรมานไม่มีใครเสมอและยิ่งกว่า
21,0018,010,พระองค์ได้  ดังนี้.
21,0018,011,พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  ทรงพระนามว่า  ' สตฺถา  เทวมนุสฺสานํ'
21,0018,012,ผู้ศาสดาสั่งสอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งสิ้น พระผู้มีพระภาคย่อมสั่ง
21,0018,013,สอนสัตว์ให้ได้บรรลุประโยชน์ทั้ง ๓  คือ  ประโยชน์ในชาตินี้ และ
21,0018,014,ประโยชน์ในภพหน้า  และประโยชน์อย่างยิ่งคือพระนิพพาน  ตามสมควร
21,0018,015,แก่อัธยาศัยของเวไนยสัตว์นั้น ๆ เพราะเหตุนั้น  พระองค์จึงทรงพระ-
21,0018,016,นามว่า  ' สตฺถา  เทวมนุสฺสานํ '  ผู้ศาสดาสั่งสอนของเทวดาและมนุษย์
21,0018,017,ทั้งสิ้น  ดังนี้.
21,0018,018,พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  ทรงพระนามว่า 'พุทฺโธ' ผู้บานแล้วเต็มที่
21,0018,019,้ด้วยตรัสรู้สัจจะของจริงทั้ง ๔ ด้วยพระองค์เองแล้ว และทรงสั่งสอน
21,0018,020,ให้สัตว์อื่นตรัสรู้ตามได้ด้วย ดังนี้.
21,0018,021,พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงพระนามว่า ' ภควา ' ผู้มีพระภาค