Book,Page,LineNumber,Text
21,0012,001,ตามในสภาวธรรมที่พระองค์ตรัสรู้นั้น จนได้บรรลุมรรคผลทำให้แจ้ง 
21,0012,002,ซึ่งพระนิพพานได้ด้วย  ตามปัญญาและวาสนาบารมีของตน ๆ เมื่อ 
21,0012,003,ทรงสั่งสอนสัตว์อื่นเพื่อจะให้ตรัสรู้ตามในสภาวธรรมที่พระองค์ตรัสรู้นั้น
21,0012,004,หาได้ย่อหย่อนท้อถอยเกียจคร้านในการที่จะทรงสั่งสอนสัตว์อื่นไม่  ข้อ
21,0012,005,นี้จัดเป็นพระกรุณาคุณ. ก็พระปัญญาคุณและพระกรุณาคุณของพระผู้
21,0012,006,มีพระภาคเจ้านี้  ไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ  โยคาพจรกุลบุตรผู้เจริญพุทธา-
21,0012,007,นุสสตินั้น  จะพึงระลึกตรึกคิดไปในพระปัญญาคุณและพระกรุณาคุณ
21,0012,008,ของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่กล่าวมาแล้วนี้ก็ได้  หรือจะระลึกตรึกคิดไป
21,0012,009,ในพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้าโดยพระคุณนาม  ๑๐ ประการ  อย่าง
21,0012,010,ใดอย่างหนึ่งก็ได้ เมื่อจะระลึกโดยพระคุณนาม ๑๐ ประการนั้น  พึง
21,0012,011,ระลึกดังนี้ว่า
21,0012,012,พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  ทรงพระนามว่า  'อรหํ'  เพราะเป็นผู้ไกล
21,0012,013,อย่าง ๑  เป็นผู้ควรอย่าง ๑.  ซึ่งว่าเป็นผู้ไกลนั้นคือพระองค์เป็นผู้ไกล
21,0012,014,จากกิเลส  คือไม่มีกิเลสเครื่องเศร้าหมองใน  คือโลภ  โกรธ  หลง  และ
21,0012,015,มายาสาไถยเป็นต้น  มิได้มีในพระสันดานของพระองค์  เพราะพระองค์
21,0012,016,ละกิเลสกับทั้งวาสนาเสียได้แล้วด้วยมรรคญาณนั้น  ๆ.  วาสนานั้น  คือ
21,0012,017,ปรกติอาการกายวาจาอันกิเลสอบรมมาแต่ชาติก่อน ๆ วาสนานี้พระ-
21,0012,018,สัพพัญญูพุทธเจ้าจำพวกเดียว  จึงมละได้ขาดพร้อมกับกิเลสด้วยพระ-
21,0012,019,อรหัตมรรคญาณ  แต่พระปัจเจกพุทธเจ้าและพระอรหันตขีณาสพ
21,0012,020,อื่น ๆ มละวาสนาไม่ได้  มละได้แต่กิเลสอย่างเดียว.  พระผู้มีพระภาค
21,0012,021,เพราะไกลจากกิเลสดังนี้  พระองค์จึงมีพระหฤทัยบริสุทธิ์ใสสะอาดไม่