Book,Page,LineNumber,Text
21,0005,001,ขึ้น ๑  คืออาโลกกสิณ  เพ่งดูแสงสว่าง ณ ที่ปรากฏ ณ ที่ใดที่หนึ่ง  
21,0005,002,บริกรรมนึกว่าแสงสว่าง ๆ ดังนี้ร่ำไป  จนเกิดอุคคหนิมิตและปฏิภาค-
21,0005,003,นิมิตขึ้น ๑ คืออากาสกสิณ  เพ่งอากาศ บริกรรมนึกว่าอากาศ ๆ ดังนี้
21,0005,004,ร่ำไป  จนเกิดอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิตขึ้น ๑  รวมเป็นกสิณ ๑๐
21,0005,005,ก็อุคคหนิมิตในกสิณนั้น  คืออารมณ์เป็นที่เพ่งดูเห็นติดตาปรากฏอยู่ ก็
21,0005,006,ปฏิภาคนิมิตในกสิณนั้น  คืออารมณ์ที่เห็นติดตาอยู่นั้นปรากฏแจ้งชัดขึ้น
21,0005,007,ในใจด้วยบริกรรมนึกไป.
21,0005,008,อสุภ ๑๐ นั้น คือซากศพที่เน่าพองขึ้น ๑ คือซากศพที่มีสีเขียว ๑
21,0005,009,คือซากศพที่มีน้ำเหลืองไหลออกอยู่ ๑ คือซากศพที่ขาดกลางตัว ๑ คือ
21,0005,010,ซากศพที่แร้งกาสุนัขเป็นต้นยื้อแย่งกัดกินแล้ว ๑ คือซากศพที่มีมือและ
21,0005,011,เท้าและศีรษะขาดไปอยู่ข้างหนึ่ง ๑ คือซากศพที่คนมีเวรเป็นข้าศึกสับ
21,0005,012,ฟันบั่นเป็นท่อน ๆ ๑ คือซากศพที่ต้องประหารด้วยศัสตรา มีโลหิต
21,0005,013,ไหลอาบอยู่ ๑ คือ ซากศพที่มีตัวหนอนคลายคล่ำไปอยู่ ๑ คือซากศพ
21,0005,014,ที่ยังเหลือแต่ร่างกระดูก ๑ รวมเป็นอสุภ ๑๐.  ก็ในอสุภ ๑๐ นี้  อสุภ
21,0005,015,อย่างใดอย่างหนึ่ง  โยคาพจรกุลบุตรได้เห็นแล้วเพ่งดูให้ติดตาอยู่อย่างนี้
21,0005,016,ชื่อว่าได้อุคคหนิมิต  แล้วก็นึกให้เห็นปรากฏแจ้งชัดขึ้นในใจอย่างนี้อีก
21,0005,017,ชื่อว่าได้ปฏิภาคนิมิต.
21,0005,018,ก็อนุสสติ  ๑๐ นั้น คือพุทธานุสสติ  ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า
21,0005,019,เป็นอารมณ์ ๑   ธัมมานุสสติ  ระลึกถึงคุณพระธรรมเป็นอารมณ์ ๑
21,0005,020,สังฆานุสสติ  ระลึกถึงคุณพระสงฆ์เป็นอารมณ์ ๑ สีลานุสสติ  ระลึก
21,0005,021,ถึงศีลที่ตนรักษาเป็นอารมณ์ ๑ จาคานุสสติ  ระลึกถึงทานที่ตนบริจาค