Book,Page,LineNumber,Text
19,0039,001,ขึ้นในสันดานแล้ว  ก็พึงกำหนดไว้ว่า   เราประพฤติอิริยาอย่างนี้ ๆ
19,0039,002,อยู่ในเสนาสนะอย่างนี้ ๆ โภชนาหารอันเป็นที่สบายอย่างนี้ ๆ จึงได้  
19,0039,003,สำเร็จฌาน  โยคาพจรกุลบุตรที่ได้ฌานสมาบัติด้วยวิธีดังว่ามานี้นั้น  ซึ่ง
19,0039,004,ให้กำหนดอิริยาบถและเสนาสนะและอาหารนี้ไว้  เพื่อจะได้สืบต่อเมื่อ
19,0039,005,ภายหน้า  เกลือกจะมีความประมาท  ฌานเสื่อมไป  เมื่อจะเจริญสืบต่อไป
19,0039,006,ใหม่นั้น  จะได้ประพฤติอิริยาบถ  และเสพเสนาสนะและโภชนาหาร
19,0039,007,เหมือนอย่างแต่ก่อน  ฌานที่เสื่อมไปแล้วนั้นก็จะได้เกิดขึ้นได้  บริบูรณ์
19,0039,008,ในสันดานอีก.
19,0039,009,ครั้นเมื่อโยคาพจรเจ้าได้สำเร็จปฐมฌานแล้ว ก็พึงปฏิบัติใน
19,0039,010,ปฐมฌานนั้นให้ชำนาญคล่องแคล่วด้วยดีก่อน  แล้วจึงจะเจริญทุติยฌาน
19,0039,011,สืบต่อไปได้  ก็ปฐมฌานนั้นจะชำนาญคล่องแคล่วด้วยดี  ก็ต้อง
19,0039,012,ประกอบด้วยวสีทั้ง  ๕  คือ  อาวัชชนวสี  ๑  สมาปัชชนวสี  ๑  อธิฏฐาน-
19,0039,013,วสี  ๑  วุฎฐานวสี  ๑  ปัจจเวกขณวสี  ๑  รวมเป็น  ๕  อาวัชชนวสี
19,0039,014,คือชำนาญคลองแคล่วในการนึก  ถ้าปรารถนานึกถึงองค์ฌานที่ตนได้
19,0039,015,ก็อาจนึกได้โดยเร็วพลันมิได้เนิ่นช้า  ไปจนถึงเบื้องหน้าแต่ชนจิตที่
19,0039,016,ครบ  ๔  ที่ครบ  ๕  ตกลงยังภวังคจิต  ๒  ขณะ  ๓  ขณะ  สมาปัชชนวสี
19,0039,017,นั้น  คือชำนาญคล่องแคล่วในการที่จะเข้าฌาน  อาจเข้าฌานได้ในลำดับ
19,0039,018,อาวัชชนจิต  อันพิจารณาซึ่งอารมณ์  คือปฏิภาคนิมิต  มิได้เนิ่น
19,0039,019,ช้า อธิฏฐานวสีนั้น  ชำนาญคล่องแคล่วในการที่จะรักษาไว้มิให้ฌาน-
19,0039,020,จิตนั้นตกภวังค์  ตั้งฌานจิตไว้ได้ตามกำหนด   ปรารถนาจะตั้งไว้
19,0039,021,เท่าใดก็ตั้งไว้ได้เท่านั้น  วุฏฐานวสีนั้น  คือชำนาญคล่องแคล่วในการที่